Zdrowie w podróży – część 2 – choroby podróżne
Zarazić się łatwo, wyleczyć trudno. Niestety zdarza się, że z podróży oprócz nas, przyjedzie coś jeszcze... Jak się zabezpieczać i jak leczyć oraz jakie choroby czyhają na nas w dalekich krajach? Zanim wybierzesz się w podróż zapoznaj się, jakie schorzenia mogą Ci się przytrafić.
Zdrowie w podróży – część 1 – szczepienia. Czytaj tutaj.
Błonica – to ostra bakteria, którą wywołują szczepy Corynebacterium diphtheriae. Szerzy się drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt z chorym bądź nosicielem. Błonica atakuje nasze błony śluzowe dróg oddechowych (błonica górnych dróg oddechowych), skórę (błonica skóry), rzadziej inne części ciała (oczy, nos, narządy płciowe). Błonica występuje krajach Azji, Ameryki Południowej i Środkowej, Afryki, Kraje Pacyfiku, Bliski Wschód oraz niektóre kraje Europy. Błonica zagraża osobom niezaszczepionym.
Tężec – jest to niezwykle ostra choroba, którą wywołują bakterie Clostridium tetani. Do zakażenia dochodzi poprzez zanieczyszczenie rany ziemią, nawozem, kurzem lub innym ciałem obcym zakażonym zarodnikami tężca. Objawami choroby są sztywność mięśni i bolesne skurcze, często zaczynające się od mięśni żuchwy i szyi. Ciężka postać tężca może prowadzić do niewydolności oddechowej i zgonu. Tężec jest popularny właściwie na całym świecie i trzeba się przed nim porządnie zabecieczyć, ponieważ nawet zwykłe zranienie może stać się przyczynkiem poważnej choroby.
POLIOMYELITIS (Choroba Heinego-Medina) – to ciężka infekcja przewodu pokarmowego, a czasami również centralnego układu nerwowego, którą wywołuje wirus polio (serotyp 1, 2 i 3). Do zakażenia dochodzi głównie drogą pokarmową. Przebieg choroby w większości przypadków jest bezobjawowy. Przy przebiegu objawowym czasem mogą wystąpić zakażenia tzw. poronne, o łagodnym przebiegu (jak np.: porażenie rdzeniowe, mózgowe i opuszkowe). Najrzadziej występują ciężkie zachorowania z porażeniem wielu mięśni, w tym oddechowych, kończące się śmiercią. Polio występuje szczególnie szeroko w krajach afrykańskich, ale również w Afganistanie, Pakistanie czy Indiach. Polio niestety rozprzestrzenia się z krajów endemicznego występowania. Więcej wiadomości o migracji i samej chorobie znajdziecie na stronie: http://www.polioeradication.org/casecount.asp
| Zanim wybierzesz się w podróż życia – samochodową lub motocyklową, dowiedz się o zagrożeniach. |
 |
Dur brzuszny – jest ostrą chorobą zakaźną wywoływaną przez pałeczkę duru brzusznego Salmonella Typhi. Do zakażenia pałeczkami duru brzusznego dochodzi przeważnie na drodze pokarmowej poprzez spożycie zakażonej żywności lub wypicie wody, rzadziej w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą lub nosicielem. Wśród objawów duru brzusznego wymienia się stopniowe wzrastanie gorączki, ból głowy, osłabienie oraz utratę apetytu. Niekiedy na ciele chorego może też pojawić się wysypka skórna. Często występują objawy ze strony układu pokarmowego. Dur brzuszny występuje na całym świecie – najwięcej zakażeń ma miejsce tam, gdzie poziom codziennej higieny jest niezadowalający. Największe prowdopodobieństwo zakażenia durem brzusznym występuje w krajach Azji i Afryki. Jak się chronić? Nie pić wody z nieznanych źródeł, uważać na to, co się je i pije, dbać o higienę rąk.
Cholera – jest ostrą chorobą przewodu pokarmowego wywoływaną przez bakterię Vibrio cholerae. Jest szczególnie zakaźna i dotyka zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe. W przeciwieństwie do innych chorób biegunkowych, cholera w ciągu kilku godzin może doprowadzić do śmierci. Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie skażonej wody lub żywności; rzadko poprzez bezpośredni kontakt z chorym lub zakażonym. Okres wylęgania cholery jest bardzo krótki i trwa od kilkunastu godzin do 5 dni. Wśród objawów cholery wymienia się: wymioty oraz wodnistą biegunkę. W wyniku utraty wody i zachwiania równowagi elektrolitowej w organizmie na późniejszym etapie pojawiają się objawy odwodnienia m.in.: suchość w jamie ustnej, skurcze mięśni, zaburzenia pracy serca i nerek. W ciężkich przypadkach dochodzi do wstrząsu, a nawet śmierci. Cholera występuje najczęściej w Afryce, Azji oraz Ameryce Południowej i Środkowej.
Kleszczowe zapalenie mózgu – jest wirusową chorobą ośrodkowego układu nerwowego wywoływaną przez wirusy z rodzaju Flavivirus, które są przenoszone przez kleszcze. Można się nią zarazić przez zakażonego kleszcza bądź niepasteryzowane produkty nabiałowe. Choroba przebiega w dwóch etapach. Najpierw pojawiają się objawy przypominające grypę, potem następuje chwilowa poprawa, a u części osób dochodzi do drugiej fazy z bólami głowy, gorączką, wymiotami, nudnościami, utratą przytomności i zespołem objawów neurologicznych. Następstwami choroby mogą być: depresja, zanik mięśni oraz nieustanny ból głowy. Występuje w Japonii, Chinach, Rosji, Korei Południowej, krajach Europy (w tym w Polsce). W miejscach, w których występują większe skupiska kleszczy trzeba chronić skórę, zwłaszcza skórę głowy, ponieważ tam trudno dojrzeć kleszcza. Jeżeli zauważymy kleszcza należy go usunąć pęsetą szybkim i zdecydowanym ruchem chwytając go jak najbliżej skóry. Miejsce po ugryzieniu trzeba zdezynfekować. Profilaktycznie stosuje się także szczepionkę przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A – (WZW A) – to choroba układu pokarmowego wywołana przez wirusa zapalenia wątroby typu A. Może przebiegać bezobjawowo, ze średnim nasileniem albo mieć przebieg bardzo ciężki. Choroba może być przenoszona przez kontakt bezpośredni z osobą chorą lub osobą zakażoną, albo też drogą pokarmową (poprzez spożywanie zakażonej wody, lodu, skorupiaków wyłowionych z zakażonych zbiorników wodnych, surowych owoców, warzyw, nieugotowanej żywności, zakażonej podczas przygotowywania). Objawy takie jak gorączka, brak apetytu, nudności, wymioty oraz zażółcenie skóry pojawiają się od 2 do 6 tygodni po zakażeniu wirusem.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B – (WZW B) – to ciężka choroba wywoływana przez wirusa zapalenia wątroby typu B. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt skaleczonej skóry lub błon śluzowych z zarażoną wirusem krwią lub innymi wydzielinami (np. poprzez kontakty seksualne bez zabezpieczenia, zakażoną igłę, tatuowanie ciała w niesprawdzonym miejscu). Może nie dawać objawów lub też mieć ciężki przebieg, a także przejść w postać przewlekłą, prowadzącą do marskości wątroby. Okres wylęgania wynosi od 60 do 90 dni. Symptomami WZW B są m.in.: osłabienie, brak apetytu, nudności, bóle brzucha oraz zażółcona skóra.
W kolejnej części zamieścimy obowiązkowy skład apteczki, którą trzeba skompletować zarówno wybierając się w podróż motocyklową, jak i samochodową.
Najnowsze
-
Chciał ukarać kierowcę Audi na oczach policji. Więcej już nie pojeździ
Tak zwani szeryfowie drogowi potrafią stwarzać naprawdę poważne i realne zagrożenie drogowe. Zwykle uchodzi im to płazem, ale tym razem szeryf w busie bardzo się przeliczył. -
Takich fotoradarów jeszcze w Polsce nie było. Mogą pojawić się w każdym miejscu
-
O krok od budowy nowego odcinka drogi S12. Ułatwi dojazd do granicy
-
Rowerzysta potrącił samochód na przejściu. Tak, dobrze czytacie
-
Po czym poznać nieoznakowany radiowóz? Tak sprawdzisz, czy jedzie za tobą policja
Zostaw komentarz: