Legenda NHRA Muldowney nie powiedziała ostatniego słowa
Legenda amerykańskiego Drag Racingu Shirley Muldowney w minioną niedzielę podczas O'Reilly Auto Parts Spring spotkała się z fanami i opowiedziała o największych wydarzeniach w swojej sportowej karierze.
 |
|
fot. muldowney.com
|
W ramach obchodów 60. rocznicy NHRA, trzykrotna mistrzyni w klasie Top Fuel wzięła udział w uroczystym otwarciu imprezy, jak również spotkała się z fanami i rozdała niezliczoną liczbę autografów. Za co tak bardzo kochają ją amerykańscy fani?
Chęć konkurowania i wygrywania była dla Shirley Muldowney impulsem do przełamania barier – płci oraz bólu – w dążeniu do osiągnięcia pomyślnych wyników. W wieku 40 lat zawodniczka została uznana za ikonę w dziedzinie sportów motorowych, ale nawet mając 60-tkę „na karku” nadal utrzymuje się w gronie najlepszych zawodników na świecie. Podczas swojej kariery była symbolem wytrzymałości i zdeterminowania jakie drzemie w kobietach, które chcą się realizować i spełniać swoje marzenia.
A wszystko zaczęło się od Wielkiego Jabłka (NY).
Młode lata spędziła w Nowym Jorku, gdzie jako nastolatka brała udział w wyścigach ulicznych. Wieść o niezwykle utalentowanej kobiecie kierowcy szybko się rozniosła, co dało jej szanse na starty w zawodach Drag Racingu, z których nie zrezygnowała nawet dla wielkiej miłości.
Małżeństwo z Jackiem Muldowney nie przeszkodziło jej w kontynuowaniu swoich pasji. Lata 1963 – 1965 były dla Shirley nie tylko sprawdzianem umiejętności prowadzenia auta wyścigowego (w różnych klasach), ale przede wszystkim próbą charakteru. Dzięki wielkiej pasji i ogromnej determinacji szybko udowodniła, że zamierza dojść jak najdalej i absolutnie nie da za wygraną ze względu na barierę płci, która w tamtych czasach była bardzo mocno odczuwalna – zwłaszcza w dziedzinie Drag Racingu.
Po tym jak zebrała wiele doświadczeń startując w klasie Top Gas – National Hot Rod Association (NHRA) oraz AHRA (American Hot Rod Association) – w 1971 roku podjęła się wystartowania po raz pierwszy w klasie Funny Car. Mimo, iż napędzany kilkoma tysiącami koni mechanicznych pojazd nie jest łatwy w prowadzeniu, Muldowney udało się po raz pierwszy w jej karierze ustanowić najlepszy wynik przejazdu podczas wyścigów w Lebanon Valley. W tym samym roku została również wpisana do księgi rekordów, jako pierwsza kobieta, która odbyła pełny sezon International Hot Rod Association (IHRA).
Chociaż klasa Funny Car była jedną z najpopularniejszych dyscyplin w Stanach, trzeba pamiętać o tym, że auta napędzane mieszanką nitro metanu były wtedy niezwykle niebezpieczne. Bardzo często dochodziło do detonacji silnika, w wyniku czego auto stawało w ogniu. Podczas swojej kariery Shirely musiała czterokrotnie stawić czoła takiej sytuacji. W 1973 roku doszło do najgroźniejszego wybuchu, w wyniku którego spłonął praktycznie cały samochód wyścigowy. Był to przełomowy moment w karierze Shirley, która postanowiła, że może jednak czas spróbować sił w nieco bezpieczniejszej klasie.
Muldowney mając doświadczenie w prowadzeniu pojazdów napędzanych przez paliwo „nitro”, postanowiła wystartować w klasie Top Fuel, gdzie ponownie musiała pokonać barierę płci.
W 1974 roku swoim własnym autem ustanowiła imponujący czas 388,70 km/h. Zdobyła również półfinały w zawodach PRO National na Long Island.
W dniu 15 czerwca 1975 roku do swoich wyróżnień dodała kolejne, stając się pierwszą kobietą, która przeszła do finału w Top Fuel. Dwa miesiące później – 24 sierpnia w Mistrzostwach HR Martin w Michigan, jako pierwsza kobieta osiągnęła czas przejazdu równy 5,98 sekundy. Wszystko to zaowocowało przyjęciem jej do prestiżowego grona dziesięciu członków „All America Team” ( rankingu najlepszych amerykańskich sportowców w dziedzinie wyścigów samochodowych).
W następnym roku wiedziano już, że Muldowney jest na najlepszej drodze do osiągnięcia podium w serii Spring Nationals. Osiągając czasy przejazdu na poziomie 6,03 i 5,96 sekundy oraz prędkość 392,43 km/h, jako pierwsza kobieta 13 czerwca 1976 roku wygrała wyścig NHRA Professional, pokonując Boba Evans w ostatniej rundzie.
Na drugie zwycięstwo nie trzeba było długo czekać. 10 października 1976 roku podczas drugiego wyścigu sezonu w NHRA World Finals w Ontario (Kalifornia) osiągając prędkość 400,64 km/h i czas przejazdu równy 5,77 sekundy ponownie znalazła się na podium.
W 1977 roku podczas rozpoczęcia sezonu wyścigów PRO-backed w Phoenix (Arizona) Muldowney stała się drugim kierowcą, osiągającym prędkość 405,468 km/h. Był to też początek niezliczonych zwycięstw i tytułów, jakie przez najbliższe kilka lat udało jej się zdobywać na wszystkich zawodach, w których brała udział. Do roku 1982 została między innymi: zwyciężczynią plebiscytu ” Kierowca Roku” wiodącego magazynu motoryzacyjnego Car Craft, kilkatrotnie uzyskała tytuł sportowca „All America Team”, zdobyła podium w zawodach Winter Nationals, Spring Nationals, Fall Nationals i World Final.
W 1982 roku Muldowney została pierwszym zawodowym kierowcą w klasie Top Fuel wygrywając cztery turnieje. Rok później, Shirley zajęła czwarte miejsce w NHRA. Dobra passa została przerwana w dniu 29 czerwca 1984 roku podczas kwalifikacji serii NHRA w Montrealu (Kanada). Muldowney jadąca z prędkością 402.25 km/h wypadła z trasy.
Wypadek nie tylko mocno uszkodził ciało zawodniczki, ale na jakiś czas pozbawił ją władzy w nogach. Wydarzenie to wstrząnęło Ameryką do tego stopnia, że w 1983 roku Jonathan Kaplan wyreżyserował film opowiadający o życiu Shirley do momentu wypadku pod tytułem :” Heart Like a Wheel”.
Po wielu miesiącach wyczerpującej terapii fizycznej, dzięki wsparciu od bliskich przyjaciół i fanów, Muldowney wróciła na tor.
1990 rok był zapowiedzią powrotu prawdziwej Shirley. Mało tego jej apetyt i chęc rywalizacji spowodowała, że zaczęła uczestnić w zawodach na całym świecie. W 1993 roku ustanowiła rekord toru Fuji International Speedway w Japonii osiągając czas przejazdu równy 5,30 sekundy przy prędkości 458,56 km/h.
W 1995 roku powróciła do rywalizacji w IHRA. W 1996 roku pięciokrotnie dotarła do finału wygrywając trzy krajowe wydarzenia. W następnym roku wystartowała zarówno w IHRA i NHRA, czterokrotnie ustanawiając rekord prędkości. Ostatecznie sezon zakończyła wydobywając z auta prędkość 487,52 km/h. 1997 rok to także czas kiedy została uznana w głosowaniu Akademii Sportu CNN i USA Today za jedną z najlepszych sportowców ostatniej dekady.
Kolejne lata oznaczały dla Shirley osiąganie niemożliwego. W 1998 roku podczas kwalifikacji IHRA w Stanton osiągnęła czas 4,69 sekundy przy prędkości ponad 502 km/h, a w 2001 roku w Indianapolis czas 4,64 przy prędkości 515 km/h!
Po czterdziestu latach wyścigów, ze względu na brak funduszy Shirley postanowiła wycofać się Drag Racingu w 2003 roku, co uroczyście oznajmiła podczas słynnych zawodów w Pomona w Kalifornii.
Jej pojawienie się w Houston w miniony weekend pokazało, że pasja i miłość do wyścigów nie pozwalają jej jednak pójść na sportową emeryturę. Atmosfera podczas O’Reilly Auto Parts Spring była niesamowita, a Shirley zapowiedziała swoim fanom, że jeśli tylko znajdzie się odpowiedni sponsor pokaże, że mimo wieku i płci nadal zasługuje na miano jednego z najszybszych kierowców na świecie.
Najnowsze
-
Minister Gawkowski stracił samochód za 100 tys. zł. Oszukali go metodą „na bliźniaka”
Funkcjonariusze CBŚP zatrzymali osoby należące do międzynarodowej grupy przestępczej, zajmującej się kradzieżą samochodów. Podczas działań służb udało się odzyskać kilka skradzionych pojazdów w tym Peugeota 5008, który, jak się okazało, należy do ministra cyfryzacji Krzysztofa Gawkowskiego. Ten podzielił się swoją historią w mediach społecznościowych. -
Ile samochód przejedzie na rezerwie? Ile pojadę z zasięgiem 0 km?
-
Znaki C-5 oraz D-3 wyglądają prawie identycznie, ale kierowca nie może ich pomylić
-
Będzie nowy odcinek drogi ekspresowej S10. Znamy datę otwarcia
-
Wyrzuciła papierosa z auta, napluła na zwracających jej uwagę, a potem nasłała agresora
Zostaw komentarz: