Zoë Bell: kobieta dynamit

Wykonują skomplikowane ewolucje, zastępują gwiazdy za kierownicą podczas ryzykownych manewrów, są w swoim żywiole i na siodełku motocykla, i na koniu. Kaskaderki narażają życie i zdrowie w hollywoodzkich produkcjach, ale mało która jest znana z nazwiska, nie mówiąc już o twarzy. Jest jeden wyjątek – Zoë Bell.

Zoë w wersji eleganckiej
fot. zimbo.com

33-letnia obecnie Zoë Bell przyszła na świat w Nowej Zelandii i dorastała w Auckland. Rodzina zwyczajna, nic szczególnego – mama pielęgniarka, ojciec lekarz, nieco młodszy brat Jake. Trudno powiedzieć, skąd w Zoë wzięła się ta nienasycona żądza przygód.

Jako mała dziewczynka brała udział w zawodach gimnastycznych, jako nastolatka zaczęła zgłębiać sztukę taekwondo, wspinaczki wysokogórskiej, nurkowania (również bez sprzętu) i tańca. Szybko nauczyła się również popisowo jeździć na motocyklu.

W 1992 roku nadszedł przełom. Właściwie zupełnym przypadkiem – na planie telenoweli „Shortland Street” doszło do wypadku, jeden z kaskaderów doznał urazu głowy. Tak się złożyło, że pierwszej pomocy udzielił mu ojciec Zoë i to on zaproponował córce, by zgłosiła się na plan. Jej pierwszym zadaniem w filmowej karierze był brawurowy wyskok z pędzącego auta.

Zoë trafiła na plan dwóch seriali: „Herkulesa” i „Xeny: wojowniczej księżniczki”. W czwartym sezonie drugiego z nich była już pełnoprawną dublerką Lucy Lawless. Nie zrezygnowała z pracy nawet po urazie kręgosłupa.

Kiedy minęły czasy „Xeny”, imała się różnych zajęć, pracowała dla telewizji, zagrała kilka niewielkich rólek aktorskich, w międzyczasie pogłębiając doświadczenia i rozszerzając swoje umiejętności, zwłaszcza w zakresie sztuk walki.

A potem nadszedł czas „Kill Billa”.

Początkowo Zoë miała jedynie wcielić się w rolę „dziewczynki do bicia”, jednak reżyser, Quentin Tarantino, szybko dostrzegł jej potencjał i zatrudnił w charakterze pełnoprawnej dublerki Umy Thurman. Zoë zastępowała Umę na motocyklu, wspierała ją podczas kręcenia scen rozprawiania się z yakuzą i na szkoleniu u Hattori Hanzo. Pod koniec zdjęć do pierwszej części skomplikowane złamanie żeber sprawiło, że Zoë na wylądowała w szpitalu.  

Zoë w wersji sponiewieranej
fot. moviesblog.mtov.com

Quentin Tarantino, znany ze swojej słabości do oryginalnych i niezależnych kobiet, był nią absolutnie zachwycony. W rezultacie zaproponował jej jedną z głównych ról aktorskich w „Grindhouse: Death Proof”. Zoë zagrała właściwie samą siebie (kaskaderkę o imieniu Zoë), a w pamięci zachwyconych kinomanów pozostała sekwencja jej ewolucji na masce Dodge’a Challengera z 1970 roku.

Od tego czasu nie zatrzymuje się nawet na chwilę. Co więcej, rozwija swoje ambicje aktorskie. A przy tym wszystkim ma niesamowicie dużo wdzięku. Dziewczyna idealna, można by rzec – najpierw skopie ci tyłek, a potem słodko się uśmiechnie.

Wystarczy obejrzeć poniższy montaż, żeby się przekonać, że ta kobieta to istny dynamit… i nie ma dla niej rzeczy niemożliwych.

 

 

Zostaw komentarz:

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Wszyskie pola są wymagane do wypełnienia.

Najnowsze

Najnowsze

Najnowsze

Najnowsze

Najnowsze