Vasilisa Komarowa wybrała się w swoją wymarzoną podróż z Patagonii po Alaskę. Jednak podczas noclegu w lagunie Bravo, dnia 4 czerwca 2017 r. została zaatakowana przez trzech mężczyzn, którzy ją zgwałcili, obrabowali, zniszczyli motocykl i poranili maczetami!

To nie koniec koszmaru, ponieważ początkowo jej zgłoszenie nie było traktowane poważnie. Dopiero po interwencji ambasady rosyjskiej, ktoś na poważnie zajął się ukaraniem sprawców i przeprowadzeniem obdukcji. W ich poszukiwaniu brała udział okoliczna ludność.

Oprawcy stanęli przed sądem, ale po 6 miesiącach sprawa znów utknęła, wtedy Vasilisa poprosiła o wsparcie ambasadę brytyjską (ma podwójne obywatelstwo). W tym czasie musiała też iść do pracy jako trener na siłowni, ponieważ sprawy i dojazdy na nie wiele ją kosztowały, a kilka z nich było odwoływanych i przekładanych bez uprzedzenia.

Motocyklistka przyznała, że jest przerażona rozmiarem biurokracji i korupcji w tym kraju, wielokrotnie „doradzano” jej, by dla swojego dobra opuściła kraj, a oprawcy w sądzie śmiali się jej w twarz. Jednak ona się nie poddała:

– Obawiam się, że nie jestem pierwszą i niestety nie ostatnią taką ofiarą, ale mogę pomóc innym kobietom, nie tylko dzięki wsparciu moralnemu, ale też kontaktom prawnym, które nawiązałam w tym roku – mówi Vasilisa, która po powrocie planuje założyć stronę wsparcia dla ofiar, które doznały podobnej krzywdy.

Vasilisa musiała zostać w Boliwii na czas 11 miesięcy, by jej oprawcy trafili do więzienia. Sprawa ujrzała swój finał po interwencji brytyjskiego prawnika, który przyjechał poprowadzić tą sprawę. Zakończyła się łącznym wyrokiem 42 lat pozbawienia wolności dla gwałciciela i jego kolegów.

Ta trudna sytuacja i długi pobyt w Boliwii sprawiły, że wyczerpały się środki finansowe na dalszą podróż motocyklistki. Środowisko motocyklowe postanowiło wesprzeć ją akcją zbiórki:  https://www.gofundme.com/support-vasilisa039s-adventure .

Jeden z kierowców jadący autostradą w New Jersey zauważył niebieską Toyotę Corollę, której kierowca nie był w stanie utrzymać się na swoim pasie. Zadzwonił więc na policję, podając dokładne informacje na temat tego, gdzie się znajduje, co robi podejrzany kierowca oraz jakim samochodem jedzie.

Dyspozytor przyjął zgłoszenie, ale chyba nie miał w okolicy żadnych radiowozów. Od momentu zgłoszenia, do zatrzymania Corolli minęło niemal 16 minut! W tym czasie kierowca Toyoty wielokrotnie zjeżdżał z drogi, zniszczył tablicę informacyjną i uderzył w inny samochód, spychając go na pas zieleni. Sam też wylądował na pasie zieleni, kiedy w pewnym momencie stracił panowanie nad autem. Niewiele brakowało i zamiast zatrzymać się na trawie, wjechałby w samochody jadące z naprzeciwka. Chwilę tam stał, a kierowca, który zgłosił sprawę policji, zatrzymał się przy lewej (!) krawędzi jezdni, ale wcale nie z zamiarem zatrzymania kierującego Corollą. „Mojej żonie i dzieciom nie spodobałoby się, gdybym zaczął bawić się w policjanta” – powiedział. Cud, że nikt w niego nie wjechał.

Kierowcą Toyoty okazał się 29-letni mężczyzna. Policjanci znaleźli przy nim heroinę oraz strzykawki, co tłumaczy jego zachowanie za kierownicą.

Jakość wideo pozostawia sporo do życzenia, ale udało nam się dotrzeć do informacji na temat tego, co dokładnie się wydarzyło. Holenderska policja rozpoczęła pościg za dwoma osobami, które napadły na supermarket i próbowały uciec.

Nagranie pochodzi z jednego z radiowozów, przed którym jadą Subaru Foresterem podejrzani o napad, a zablokować próbują ich dwa policyjne Volvo oraz nieoznakowane BMW X5. Przez większą część filmu policjanci nie mogą wiele zrobić z uwagi na obecność innych samochodów, którymi jadą osoby postronne.

Kiedy tylko ruch się zmniejszył, policjanci podjęli próbę zablokowania uciekającego Subaru. Jego kierowca chciał tego uniknąć i zmienić pas z lewego na prawy, ale policyjne BMW było zbyt blisko. Forester zawadził tyłem o przód X5, co doprowadziło do bardzo poważnego wypadku (prędkość pojazdów wynosiła wtedy około 180 km/h), w wyniku którego Subaru zostało kompletnie zniszczone. Uciekinierom udało się jednak przeżyć.

Konstrukcja nowego Suzuki Jimny jest oparta na ramie nośnej, z tyłu zastosowano sztywny most, napęd na przednią oś dołączany jest na sztywno, a w trudnym terenie kierowcę wspomaga skrzynia redukcyjna. To chyba najważniejsze informacje dla wszystkich fanów tej małej terenówki, którzy cenili ją za klasyczną i prostą konstrukcję.

Kolejna dobra wiadomość – pod maską znajdzie się wolnossący silnik. Czterocylindrowa jednostka 1,5 l rozwija 101 KM i 130 Nm – to w zupełności wystarczy do codziennej jazdy. Silnik standardowo łączony jest z 5-biegową skrzynią manualną, a za dopłatą oferowana jest przekładnia automatyczna o 4 przełożeniach.

W zgodzie z tradycją pozostaje też design nadwozia – jest zwarte, pudełkowate i łatwo rozpoznać z jakim modelem mamy do czynienia. Nowe Suzuki Jimny ma 3645 mm długości, czyli tyle co poprzednik. Jest tylko trochę szersze (1645 mm) i wyższe (1725 mm).

Małe rozmiary i niewielkie zwisy oznaczają świetne możliwości terenowe – kąt natarcia wynosi 37 stopni, a zejścia 49 stopni. Prześwit to 21 cm.

Nowe Suzuki Jimny trudno rozpoznać jedynie we wnętrzu. Centralne miejsce na desce rozdzielczej zajmuje 7-calowy ekran systemu infotainment, a poniżej umieszczono panel sterowania automatyczną klimatyzacją. Kierowca ma przed sobą kierownicę z przyciskami do obsługi radia, komputera pokładowego oraz telefonu, a między zegarami umieszczono duży, monochromatyczny, wyświetlacz.

Jimny można wyposażyć w wiele systemów wpływających na bezpieczeństwo podróżnych. Oprócz 6 poduszek powietrznych jest to funkcja automatycznego hamowania po wykryciu przeszkody, ostrzeżenie o niezamierzonym opuszczeniu pasa ruchu, rozpoznawanie znaków drogowych, czujniki ciśnienia w oponach i automatycznie włączane światła drogowe.

Mała terenówka Suzuki pozostała autem czteroosobowym, ale zapewnia nieco więcej miejsca dla podróżnych, niż poprzednik. Większy jest też bagażnik o pojemności 377 l. Można go powiększyć składając tylną kanapę, która tworzy idealne płaską powierzchnię.

Mohammed bin Salman rozpoczął proces reformowania swojego kraju „Vision 2030”, a jedną z pierwszych zmian jest pozwolenie kobietom na prowadzenie pojazdów. Walka o to trwała 28 lat, bo wtedy po raz pierwszy, kobiety wyjechały na ulice w ramach protestu i zostały za to aresztowane. A tuż przed wejściem dekretu w życie aresztowano także kilka aktywistek, które o to prawo walczyły. Podkreślić trzeba, że o zakazie prowadzenia nie stanowił wcześniej żaden przepis, a jedynie społeczna norma zachowania.

Głównym motywem tej zmiany nie było jednak dobro kobiet, a bardziej poszerzenie ich możliwości do pracy i brak konieczności zatrudniania kierowców do przewożenia kobiet i dzieci. Arabia Saudyjska stosuje się do najsurowszych interpretacji islamu sunnickiego na świecie. Kobiety wciąż podlegają restrykcyjnym prawom opiekuńczym, które rządzą prawie każdym aspektem ich życia, pomimo prób ich złagodzenia. Nadal na podstawowe uprawnienia kobiet musi wyrazić zgodę męski członek jej rodziny.

Jednak zniesienie zakazu prowadzenia pojazdów powszechnie uznano za ważny krok naprzód w kierunku budowania praw kobiet w tym kraju, gdyż wymazuje jeden z najtrwalszych symboli seksizmu i nierówności w Arabii Saudyjskiej.

Już na początku miesiąca swoje uprawnienia mogły odebrać kobiety, które kurs ukończyły poza granicami kraju. Arabia Saudyjska ma obecnie pięć ośrodków poświęconych szkoleniu kobiet, a instruktorzy to tylko i wyłącznie saudyjskie kobiety, które uzyskały prawo jazdy w innym kraju.

Dzień 24 czerwca był dla kobiet w Arabii Saudyjskiej dniem wyjątkowym. Wiele z nich wyjechało na ulice w kobiecej paradzie, a nawet obsypało skrzyżowania płatkami róż. Składały podania o pracę w roli kierowcy taksówki i zabierały swoje rodziny na wycieczki. Firma transportowa Careem z Dubaju otrzymała 2.000 podań od kobiet o przyjęcie do pracy w roli kierowcy. A Uber ogłosił, że będzie rekrutować je od września. Ma to duże znaczenie kulturowe i gospodarcze, ponieważ kobiety bez prawa jazdy deklarują teraz, że wolałyby jeździć z innymi kobietami, jeżeli już mają taki wybór.