Škoda Popular: poskramiacz śniegu z 1934 roku

16 stycznia 2017

Jak radzono sobie osiemdziesiąt lat temu z dużym śniegiem i trudnym zimowymi warunkami? Skoda stworzyła model Popular.

W 1936 roku, wobec osiąganych wyników sprzedaży w kraju i na ponad pięćdziesięciu rynkach eksportowych całego świata, marka z Mladá Boleslav była już największym producentem samochodów w całej Czechosłowacji. Kluczem do jej sukcesu były modele Popular i Rapid – samochody, które charakteryzowały już wtedy przemyślane rozwiązania, wysoki poziom niezawodności oraz przystępne koszty zakupu i eksploatacji. Za korzystnym stosunkiem ceny do jakości przemawiały także bardzo dobre właściwości jezdne, zapewnione przez niezależne zawieszenie wszystkich czterech kół, lekką, a wytrzymałą centralną ramę rurową oraz zwiększoną przestrzeń na nogi kierowcy i pasażera, powstałą w wyniku przeniesienia skrzyni biegów przed tylną oś.

Pierwsza seria modelu Popular, nie wyposażona jeszcze w dyferencjał, równomiernie napędzała obydwa tylne koła, zachowując niemniej dobry poziom przyczepności na mokrej trawie, błocie i luźnej nawierzchni.

W roku 1934 załoga czterech takich samochodów Škody podjęła się wielkiego wyzwania ekspedycji z Pragi do Kalkuty przez Turcję, Iran i Afganistan. W następnym roku Břetislav J. Procházka po raz kolejny dowiódł zdolności modelu, wjeżdżając nim na sam szczyt Śnieżki.

W lutym 1935 roku konstruktorzy z Mladá Boleslav wybrali się do ośrodka narciarskiego w Szpindlerowym Młynie, by sprawdzić specjalnie przygotowany egzemplarz modelu Popular, który miałby pomóc w dostawach zapasów do górskich chat w okresie zimowym.

Rozwiązaniem zainteresowały się także policja i straż graniczna, które do tej pory przy patrolowaniu musiały polegać na nartach lub zaprzęgach konnych.

Przednie koła skrętne eksperymentalnego egzemplarza modelu Popular wyposażono w metalowe narty, natomiast tylne, napędowe, uzbrojono w łańcuchy. Testy dowiodły, że narty powinny być przyspawane, a nie przynitowane, powinny być około dwa centymetry węższe od kół przedniej osi, a same ślizgi lepiej wykonać z lakierowanego drewna jesionu, co zapobiegałoby przyklejaniu się do nich śniegu. Jazda na pierwszym biegu pozwalała silnikowi o mocy 20 KM wykorzystać pełnię swojego momentu obrotowego, co umożliwiało holowanie paru narciarzy. Osiągnięcie w duchu „Simply Clever” pozwoliło zastąpić wyciągi narciarskie, które w tamtym czasie należały jeszcze do rzadkości.