Samochodami terenowymi Guo Meiling startuje dopiero od dwóch lat, ale wcześniej wiele lat rywalizowała na quadach. Na Rajd Dakar zgłosiła się z doświadczonym pilotem Min Liao.

Podczas prologu Rajdu Dakar (2 stycznia) doszło do nieszczęśliwego wypadku z udziałem tej załogi. Rozpędzony samochód, po przejechaniu ok. 7 kilometrów odcinka, wypadł z trasy w grupę kibiców. Rannych w wypadku zostało 10 osób, a w tym dwie (ojciec i syn) są w stanie ciężkim. Pomoc niosły 4 śmigłowce i wiele ambulansów. 47-letnia zawodniczka i jej pilot nie odnieśli obrażeń.

https://www.youtube.com/watch?v=FZmyowum0FE

Prolog został przerwany i trwa dochodzenie, które ma określić przyczyny wypadku.

Firma Ambi Group zakupiła prawa do filmu poświęconego życiu twórcy marki Lamborghini i właśnie zabiera się za jego produkcję. Tytuł roboczy filmu to „Lamborghini – Legenda”. Według wstępnych zapowiedzi film pojawi się na ekranach kin latem tego roku we Włoszech oraz innych krajach. 

Produkcja poświecona Feruccio Lamborghiniemu będzie przedstawiać jego życie w świecie biznesu, począwszy od produkcji traktorów, poprzez produkcję militarną na potrzeby II Wojny Światowej, a skończywszy na supersamochodach. Nad produkcją jako konsultant będzie czuwał syn założyciela marki, Tonino Lamborghini.

Nie wiemy jeszcze, kto wcieli się w rolę głównego bohatera. W międzyczasie w jednym z filmów o Enzo Ferrarim główną rolę zagra sam Robert De Niro.

Miękki puch, którym rano jest pokryta karoseria naszego samochodu może być znacznie groźniejszy. Wystarczy, że pod wierzchnią warstwą znajduje się zbrylony lód.

Dlatego ważnym jest, by przed wyruszeniem w drogę odśnieżyć karoserię. Szczególnie tyczy się to dachu, o którym przypominamy sobie w momencie hamowania.

Na tym filmie możemy zobaczyć, co dzieje się z bryłą lodu, która odrywa się od dachu jadącego przed nami samochodu i uderza w szybę. Gdyby kierowca nie zjechał natychmiast na pobocze, mógłby zderzyć się z innymi uczestnikami ruchu.

 

Okazuje się, że tak – Honda Jazz nowej generacji 2015 łączy w sobie wszystko, a nawet jeszcze więcej. Jest nowoczesna i zgodna z koncepcją spójnych, przenikających się kształtów, co w efekcie daje nam ładną i bardzo opływową, obniżoną bryłę z delikatnym przodem, wzmocnionym profilowanymi zderzakami i kratką wlotu powietrza, nawiązującym do znanej nam już Hondy Civic i zgrabnym tyłem zapożyczonym z CR-V. Dzięki tym zabiegom z mikro wersji minivana Jazz stał się pakownym samochodem o delikatnie sportowym charakterze. Zapożyczeń z innych samochodów Hondy jest więcej, bo jak się okazuje nowa Jazz zbudowana jest na płycie podłogowej zbliżonej do tej zastosowanej w nowej HR-V – różni je tylko rozstaw osi. Do tego Jazz sprzedawany jest w bardzo różnorodnej gamie kolorystycznej wywołującej uśmiech na twarzy nawet największego ponuraka.

Honda w modelu Jazz 2015 stawia przede wszystkim na wszechstronność i przestrzeń. Producent szczyci się tym, że w swojej klasie nowy Jazz ma największą przestrzeń wnętrza.  I jestem w stanie w to uwierzyć, bo nawet przy maksymalnym odsunięciu fotela kierowcy, spokojnie mieści się za nim prawie dwumetrowa osoba. Gorzej w tym wypadku niż z wygodnym umieszczeniem nóg jest z zawadzaniem głową o podsufitkę, choć i tutaj nie jest najgorzej. Taką przestrzeń producent uzyskał dzięki powiększeniu odległości między kierowcą a tylnym pasażerem o 8 cm w stosunku do starej wersji Jazz przy jednoczesnym zwiększeniu przestrzeni z na nogi z tyłu o 11,5 cm. Zwiększeniu uległa też długość całkowita samochodu – o 9,5 cm.

Dodatkowo, tak jak i w nowej HR-V w Jazz 2015 spotykamy system „magic seats”, który umożliwia nam dostosowanie pakowności pojazdu do naszych potrzeb. W zależności od tego czy akurat mamy do przewiezienia rzeczy wysokie czy szerokie, mamy możliwość złożenia siedzeń w dowolnej konfiguracji. Ten zabieg robi z małego, miejskiego samochodu, pojazd pożądany przez rodziny i osoby aktywnie spędzające czas wolny. Jakby nie było jest więc wszechstronny, zgodnie z zamierzeniem Hondy.

Zasiadając we wnętrzu wita nas świetna widoczność uzyskana dzięki głęboko osadzonej szybie przedniej i poprzedzających ją bocznych szybkach. Pozycja za  jest bardzo wygodna, co więcej nie mogę wyjść z podziwu jak dobre mają boczne trzymanie i jak świetnie wyprofilowany jest zagłówek. Jak na miejski samochód, jest świetnie. Na moje szczęście nie siedzi się już tak wysoko, jak w testowanym wcześniej crossoverze – wolę jednak niżej osadzoną pozycję kierowcy, bo daje mi to poczucie lepszego zgrania się z samochodem. Elementy kokpitu również są w większości te same, co w HR-V, a więc dotykowy ekran z intuicyjną obsługą komputera, nawigacji i systemu nagłośnieniowego, kolorowe podświetlenie zegara głównego, dotykowy panel klimatyzacji. Niby wszystko podobne, spodziewam się więc też podobnej dynamiki jezdnej. I tu ogromna niespodzianka. Honda reklamując Jazz 2015 jako samochód dynamiczny wcale nie przesadza. Zastosowany w nowej generacji Jazz benzynowy silnik 1.3 i-VTEC ma moc 102 KM i zgodnie z danymi producenta przyspiesza do setki w 11,2 sek. Maksymalny moment obrotowy przewidziany jest na 123 Nm i 5000 obr./min. To osiągi delikatnie słabsze od testowanej przez nas wcześniej HR-V, ale podczas naszych testów Jazz odczuwalne jest wyraźnie, że reaguje ona na polecenia kierowcy dużo bardziej dynamicznie niż wymieniony crossover. Uzyskana przez Hondę w nowym Jazz dynamika jest zapewne wypadową niższej masy pojazdu i zastosowanych w oferowanej 6-biegowej manualnej skrzyni biegów dość krótkich przełożeń na poziomie 1-5. Dynamika to jednak nie wszystko. Honda szczyci się też bardzo niskim spalaniem uzyskanym w tym modelu – średnio jest ono na poziomie 6,1l/100 km w przypadku manualnej skrzyni biegów i 5,3l/100 km w przypadku skrzyni CVT. Samochód przy tym prowadzi się bardzo dobrze.

Producent dodatkowo wspomógł swój najnowszy model Jazz w funkcję wspomagania kierowalności, co ma skutkować zwiększonym bezpieczeństwem w trakcie pokonywania zakrętów. Poza tą funkcją znajdziemy szereg innych systemów wspomagających właściwości jezdne, jak wymieniony już przy okazji testu HR-V system rozpoznawania znaków drogowych, system aktywnego hamowania w ruchu miejskim, system ostrzegania o zjeżdżaniu z pasa ruchu i system ostrzegający o ryzyku zderzenia czołowego. Jak widać Honda kładzie nacisk nie tylko na design i przestronność wnętrz w swoich pojazdach, ale też na ekonomię i bezpieczeństwo. Biorąc to wszystko pod uwagę nowa Honda Jazz jest idealnym połączeniem wszystkich cech wymienionych na wstępie tego artykułu. Ma jednak jeden dość duży minus – stosunkowo wysoką cenę wyjściową, która w pakiecie podstawowym zaczyna się od 59.900 zł. Mimo, że producent wyznaczył sobie cel, żeby trafić z nową generacją modelu Jazz do dotychczasowych klientów, model ten miałby naprawdę dużą szansę przyciągnąć swoim designem i osiągami rzesze nowych klientów. Czy jednak tak wysoka cena nie będzie dla nich zbyt odstraszająca? Czy uda się przekonać kierowców, że jakość i bezpieczeństwo nie mają ceny? To okaże się już w najbliższej przyszłości. Mnie osobiście nowy Jazz pozytywnie zaskoczył swoim wachlarzem możliwości.

Plusy:
+ bardzo dobra widoczność i komfortowa pozycja kierowcy
+ wszechstronność i przestronność
+ oferowana kolorystyka nadwozia
+ dynamika jazdy
+ nowoczesny design bryły i wnętrza

Minusy:
– wysoka cena wyjściowa

Odbiega ona wyglądem, stylem, wyposażeniem i designem. Na dowód tego jak olbrzymią i udaną przeszła metamorfozę, może również świadczyć fakt, że w przeciwieństwie do  poprzedniczki bije już rekordy popularności, a uruchomiona sprzedaż zdążyła w pierwszych dniach zablokować systemy zamówień w salonach Hondy.

Na pierwszy rzut oka samochód ma bardzo przyjemną, nowoczesną linię z mocniej zarysowanym przodem i dość muskularnym, ale zgrabnym tyłem. Szeroko rozstawione koła i mocno zaakcentowane nadkola podkreślają charakter typowy dla crossovera. Producent zarzeka się jednak, że nie jest to typowy reprezentant tego segmentu, a mix łączący w sobie dodatkowo cechy SUV-a, coupe i minivana. I chyba marketingowcy Hondy mają rację. Dostępne na rynku crossovery zazwyczaj są w swoim wyglądzie dużo bardziej kanciaste i toporne, a w HR-V spotykamy miękkie linie zarówno na zewnątrz, jak i w środku, momentami nawiązujące bardziej do nadwozia w stylu coupe. Wysoko położone i sprytnie ukryte tylne klamki, jak również  zamontowana pod przednim zderzakiem kratka wlotu powietrza, dodają HR-V sportowego pazura i pikanterii. W wersji Executive lekkości z kolei dodaje panoramiczny dach. Pozycja za kierownicą to zaś typowy SUV – jest wysoko i inaczej się nie da. Dzięki temu zyskujemy bardzo dobrą widoczność i wygodną pozycję za kierownicą sprzyjającą dalekim podróżom. Do tego ogromna przestrzeń pozostająca do naszej dyspozycji rodem z MPV. To główne cechy nowej Hondy HR-V, które przyciągają rzesze nabywców. Przyzwyczajeni do japońskiego minimalizmu oraz nienagannej ergonomii z dużą ciekawością postanowiliśmy zajrzeć do środka nowej odsłony HR-V.

We wnętrzu spotyka nas pozytywne zaskoczenie, bo cechuje je powiew świeżości i nowoczesności. Sprawiające wrażenie trójwymiarowości wskaźniki, wprowadzają użytkownika w świat futuryzmu niespotykany w wielu innych crossoverach. Tu trzeba zwrócić uwagę na bardzo trafiony pomysł ze zmianą kolorów podświetlenia zegara głównego w zależności od tego, czy kierowca porusza się dynamicznie czy ekonomicznie. Całości dopełnia całkowicie dotykowy, bardzo intuicyjny ekran obsługujący komputer, radio i nawigację oraz dotykowy panel klimatyzacji. W wersji Executive dodatkowo Honda daje nam nawigację Garmin z pięcioletnim darmowym dostępem do aktualizacji oprogramowania. Konsola środkowa w nowej Hondzie, jest położona dość wysoko co sprawia, że kierowca jest nią otoczony, a jednocześnie wszystkie przyciski znajdują się w zasięgu jego ręki. To wrażenie wzmaga całość kokpitu zorientowanego na kierowcę. Ogromnym zaskoczeniem jest pomysłowość producenta, który pod środkową konsolą umieścił wejścia USB i HDMI. Mając na względzie, że docelowym odbiorcą HR-V mają być rodziny z dziećmi, wydaje się to być bardzo sprytne i trafione posunięcie. Wielka pochwała należy się też za bardzo wygodne i zapewniające dobre trzymanie boczne foteli kierowcy i pasażera i choć  HR-V nie jest autem sportowym nie powstydziłby się ich niejeden hot-hatch czy usportowiony sedan. Tylna kanapa zaskakuje zaś regulacją położeń i opcją „magic seats” polegającą na złożeniu siedzisk i zwiększeniu powierzchni bagażowej. Nad stylistyką i pomysłowością Hondy w tym wypadku moglibyśmy rozpływać się bez końca, jednak pozostaje kwestia najistotniejsza – właściwości jezdne.

HR-V prowadzi się dobrze, jest zwinna pomimo swoich gabarytów, a przestronne i wygodne wnętrze wręcz zachęca do dalekich podróży w nieznane. Zawieszenie pomyślane zostało w sposób optymalny – z jednej strony dość komfortowe i miękko wybierające nierówności, z drugiej strony wystarczająco sztywne, aby pojazd dobrze trzymał się drogi i szybko reagował na zmianę kierunku jazdy. To wszystko sprawia, że komfort jazdy nową HR-V jest bardzo wysoki, a kierowca jest dodatkowo wspomagany przez szereg różnych systemów. Najbardziej przypadł mi do gustu system rozpoznawania znaków drogowych, który wyświetla aktualne na danym odcinku drogi ograniczenie prędkości. Przydatne dla zapominalskich.

Nową Hondę HR-V napędzają dwa rodzaje silników – benzynowy 1.5L i-VTEC o mocy 130 KM oraz diesel 1.6L i-DTEC o mocy 120 KM. Dodatkowo w przypadku silnika benzynowego pozostaje też kwestia wyboru skrzyni biegów – 6-biegowa manualna czy bezstopniowa przekładnia automatyczna CVT. My do testów otrzymaliśmy wersję benzynową z manualną skrzynią. I tu pierwsze zaskoczenie – Honda znana jest z tego, że lubi kombinować z drążkami skrzyni biegów czy to jeśli chodzi o ich położenie czy to o kształt. W HR-V zastosowano bardzo wąski drążek przypominający mi stare autobusowe drążki, co prawdę mówiąc jest oryginalne, ale niezbyt poręczne. Sama skrzynia biegów działa absolutnie bez zarzutu, a biegi wchodzą miękko i precyzyjnie. Jak to bywa z silnikami wolnossącymi Honda i-VTEC, należy je trzymać na wysokich obrotach, aby osiągnąć zadowalające przyśpieszenie, poniżej 4.000 obr/min auto nie specjalnie żywiołowo reaguje na gaz. H-RV mogłaby być znacznie bardziej dynamiczna.

W czasie testów podróżowaliśmy samochodem bez żadnego obciążenia, a już trochę brakowało mocy. Docelowo Honda liczy, że głównym nabywcą będą rodziny z dziećmi i przy znacznie załadowanym pojeździe wyprzedzanie w polskich warunkach drogowych może nie być najłatwiejsze. Gama silników do wyboru, ograniczona do jednego silnika benzynowego i jednego wysokoprężnego nie jest chyba najlepszym zabiegiem, bo HR-V ze swoją stylistyką mógłby trafić też do klientów ceniących sobie wygodę i dynamikę pojazdu, a nie tylko wygodę i ekologię. Honda ograniczając wybór zamknęła się trochę na nowych klientów o delikatnie sportowym zacięciu. Podobny efekt wywołał fakt, że na naszym rynku wyłącznie dostępny jest model HR-V z dostępem na przednią oś i nie jest przewidziana sprzedaż aut z napędem na cztery koła. Obserwując ilość zapytań o napęd 4×4 podczas samej konferencji prasowej oraz wzrost zainteresowania takim napędem w przypadku  crossoverów i SUV-ów może nie być to udany zabieg. Polski kierowca jest w stanie wydać na samochód coraz więcej, a jego wymagania rosną – grunt to dać mu wybór. Statystyki pokazują, że jak na razie nie stanęło to na drodze do popularności nowej HR-V, która zniknęła z salonów zaraz po tym, jak się w nich znowu pojawiła. I trudno się w sumie dziwić, bo swoim niecodziennym charakterem wypełniła ona lukę w dotychczasowej ofercie Hondy.

Plusy:
+ design i nowoczesna bryła
+ dotykowy i intuicyjny panel sterowania komputerem
+ wygodne i ergonomiczne fotele kierowcy i pasażera
+ wygoda i przestronność we wnętrzu
+ systemy wspomagające jazdę dostępne w każdym pakiecie
+ dostępne, ale nie rzucające się w oczy gniazda USB i HDMI

Minusy:
– mało dynamiczny silnik benzynowy
– ograniczona gama dostępnych silników
– brak wersji z napędem 4×4 na polskim rynku