Nico Rosberg ponownie był najlepszy na treningu

fot. Williams

W porannym, sobotnim  treningu najszybszy był Nico Rosberg, który uzyskał czas poniżej 1 minuty 19 sekund. Drugi wynik należy także
do kierowcy Williamsa – Kazuki Nakajimy. Prawdopodobnie jednak ilość paliwa w ich samochodach nie była zbyt duża. Niezłe wyniki uzyskali kierowcy Ferrari. Czy to zasługa KERS? Trudno powiedzieć, czy system w ogóle spełnia pokładane w nim nadzieje. Z dwudziestu startujących kierowców na Silverstone używa ich tylko trzech. Oczywiście, nie na wszystkich torach ma sens jego zastosowanie, ale wydaje się, że wielki szum jaki robiono na temat możliwości tego rozwiązania nieco przycicha.

Niestety, niezbyt dobre wiadomości dotyczą sytuacji w BMW Sauber. Silnik w samochodzie Roberta Kubicy podczas wczorajszego, drugiego treningu uległ awarii. Robert stracił ponad 40 minut sesji.
Po wymianie, pod koniec regulaminowego czasu pojawiły się problemy z elektroniką. Sytuacja jest o tyle trudna, że przydział ośmiu silników dla bolidu Polaka może nie wystarczyć w tym sezonie. Trzy z nich nie nadają się już do użycia. Ósmy silnik, to ten, który został zamontowany właśnie wczoraj. Jeśli nie uda się naprawić założonego wczoraj silnika, to montaż nowej jednostki spowoduje oczywiście karę przesunięcia o 10 miejsc do tyłu na starcie. Robert ma jeszcze do dyspozycji 5 silników używanych, ale jaki mają one przebieg i na ile będą niezawodne, trudno powiedzieć. Do tego w trakcie dzisiejszego porannego treningu pod koniec regulaminowego czasu Robert bardzo zwolnił i ewidentnie z przyczyn technicznych musiał zjechać do garażu.

Wyspa Man, słynny Tourist Trophy, to także trasa w Sneafell Mountain, jedynego w swoim rodzaju wyścigu motocyklowego. Przeszło 60 km wijącej się dwupasmowej drogi pełnej nierówności, wzniesień, agrafek i ponad 6 km wspinaczki przez góry. Pierwszy raz zamiast rasowego dźwięku wysooobrotowego silnika sportowego, wśród skał rozlegało się… bzyczenie jednostek elektrycznych (podobne nieco do dźwięku skutera). Do wyścigu stanęły zespoły projektantów motocykli z napędem ekologicznym.

Pierwsze miejsce w klasie Best Buy Pro zajął zespół Agni Motors. Motocykl do zwycięstwa poprowadził Robert „Bullet” Barber, który praktycznie zdominował cały wyścig. Wygrał dwie sesje kwalifikacyjne i nie dał sobie odebrać prowadzenia także podczas wyścigu. Maszyna Agni była świetnie przygotowana do tej trudnej trasy. Projektantem zarówno tego motocykla, jak i unikalnego silnika, jest Cedric Lynch, człowiek-legenda wśród twórców pojazdów z napędem elektrycznym – od samochodów po łodzie.

Na drugim miejscu linię mety przeciął Thomas Schoenfelder z teamu XXL Racing, bijąc jednocześnie rekord prędkości na motocyklu elektrycznym (170,6 km/h). Poniżej oczekiwań podczas TTX GP pojechały natomiast maszyny Mission One EV oraz Motoczysz E1pc (nie ukończył wyścigu), które prześladowały problemy techniczne. Mark Buckley z Brammo’s TTR i Thomas Montano kierujący Mission One EV zajęli odpowiednio trzecią i czwartą pozycję.

W klasie Open zwyciężył Chris Heath z Teamu Electric Motorsport, na drugim miejscu wyścig ukończył zespół Barefoot Motors Racing z motocyklem kierowanym przez Chrisa Pettiego, trzeci dojechał John Crellin z Team’u Tork (John zginął tragicznie podczas Senior TT tego samego dnia).

Trzeba przyznać, że prototypowe maszyny często ulegały awariom, niemniej TTX GP było ciekawym wydarzeniem, a może nawet prognozą pewnych zmian w świecie wyścigów. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, podobne zawody odbędą się już w lipcu w Ohio w USA.

Wyniki TTX GP 2009

BEST BUY PRO Class

1 AGNI X01 – Rob Barber 25:53:50
2 XXL Racing Team – Thomas Schoenfelder 29:04:93
3 Brammo – Mark Buckley 30:02:64
4 Mission Motors – Thomas Montano 30:33:26
5 Htblauva – Paul Dobbs 36.10.63
6 Brunel X-team – Stephen Harper 56:27:89

OPEN Class

1 Electric Motorsport – Chris Heath 34:17:30
2 Barefoot Motors – Chris Petty 36:23:06
3 TORK – John Crellin 37:26:01

fot. plakat Organizatora

W Polsce co 1,5 godziny ktoś słyszy diagnozę – nowotwór krwi, czyli białaczka. Co drugi chory nie znajduje dawcy. Możesz pomóc, możesz zostać potencjalnym dawcą i uratować komuś życie. Pobranie krwi i rejestracja w Bazie Dawców Komórek Macierzystych to tylko chwila!

20. czerwca w Pruszczu Gdańskim, w Centrum Kultury i Sportu przy ul. Chopina 34  można było zarejestrować się w bazie dawców Komórek Macierzystych.

Akcja „Tak, Jestem Dawcą Nadziei i Życia” trwała od godziny 11.00 do 18.00.

Pamiętaj weź ze sobą dokument tożsamości z numerem PESEL.

Chętni rejestrują się, oddają krew, która poddana zostaje analizie i na tej podstawie zostają zapisani do międzynarodowej bazy potencjalnych dawców. Fundacja pokrywa z własnych środków (darowizn) koszt rejestracji potencjalnego dawcy (wynosi on 250zł – w tym badanie zgodności cech zgodności tkankowej).

Od początku istnienia Fundacja DKMS, zarejestrowała 8248 dawców!

Motocykliści z pomorskiej grupy zrzeszonej wokół Forum Moto3Miasto po raz pierwszy zdecydowali się wesprzeć działania Fundacji DKMS.

 – „Chcemy uświadamiać też, że motocykliści to ludzie wielkich serc, chętnie angażujący się w tego rodzaju inicjatywy. Motocyklista nie jest taki straszny, jak go malują. Nie pierwszy raz pomagamy ludziom, którzy tego potrzebują, a w szczególności dzieciom. Tak, jesteśmy dawcami, ale życia i nadziei! Na przekór krzywdzącym hasłom i stereotypom np. z akcji „Idzie wiosna (…)” – mówi Julia „Juliet”, motocyklistka z Gdańska, jedna z osób organizujących Dzień Dawcy w Pruszczu Gdańskim: – „Pomysł by wziąć udział w takiej inicjatywie zrodził się wcześniej, ale dopiero teraz znaleźliśmy Fundację, która zgodziła się wesprzeć nas organizacyjnie. To jedyne takie stowarzyszenie, które rejestruje potencjalnych dawców bezpłatnie i opłaca badania. Przyglądaliśmy się jak wyglądała taka akcja w Pucku. Podczas Dnia Dawcy w Pruszczu Gdańskim chcemy pobić tamten wynik i pozyskać przynajmniej 1000 dawców. To z pewnością pierwsza, ale nie ostatnia taka wspólna inicjatywa środowiska motocyklistów i Fundacji”.

Więcej na temat rejestracji w bazie i zostaniu dawcą znajdziecie na stronie: www.dkms.pl.

fot. Piotr Poznański

Płeć piękną reprezentowały: Joanna Suwalska i Paulina Sentyrz w W 113/250 SL, Ewa Masztalerz i Danuta Szczublewska w W 107/450 SL oraz Weronika Morisson i Joanna Szczublewska w W116/280 SE. Przyjaźń polsko-niemiecką cementowała międzynarodowa załoga Elżbieta Szawarska (redaktor naczelna tygodnika „Gala”) i niemiecki dziennikarz Bernd-Wilfried Kiessler.

Do Krakowa na długi weekend zjechały samochody z kilku ościennych krajów (Litwa, Niemcy), a najdłuższą drogę pokonał uczestnik ze Szwajcarii w modelu Stuttgart z 1927 roku. Największym hitem okazał się debiut modelu 540K z 1937 r., należącego do członka Polskiego Klubu Zabytkowych Mercedesów. Trasa rajdu biegła z Krakowa przez klasztor w Czernej i Pieskową Skałę. Wyjechał na nią m.in. jedyny jeżdżący na świecie egzemplarz modelu 200 Roadster Sport z 1936 r.  

fot. Klub Zabytkowych Mercedesów Polska

Na specjalne zaproszenie do stolicy Małopolski zawitał były kierowca Formuły 1 w teamie McLarena, Jochen Mass (ur.1946). Wspólnie z Sobiesławem Zasadą wspominali sportową karierę. Niespodzianką był sprowadzony  z okazji rajdu model Mercedesa SLC 450 5.0, na którym Sobiesław Zasada zajął drugie miejsce w Rajdzie dookoła Południowej Ameryki  (Vuelta del Sur America) w 1978 r. Auto jest w posiadaniu Muzeum Mercedesa w Stuttgarcie, a Sobiesław Zasada zobaczył je po raz pierwszy po 31 latach.

Rajd uświetnił konkurs elegancji na rynku głównym w Krakowie. Starszym modelom Mercedesa stojącym tuż przy Kościele Mariackim towarzyszyły nowe: SL 63AMG, C 63AMG i Klasa E 350 BlueEFFICIENCY. Na Rynku Głównym w Krakowie pojawili się także Joanna Horodyńska (w załodze modelu Adenauer z Romanem Debeckim, Auto Świat) , Mateusz Kusznierewicz oraz Mateusz Damięcki, który przyjechał swoim oldtimerem, 25-letnim Mercedesem 230 CE. 

Wyniki Mercedes-Benz StarDrive Poland 2009
KLASA I (sportowe)
1 miejsce załoga nr 5 Leszek Ficenes Piotr Ficenes
2 miejsce załoga nr 2 Stanislovas i Maryja Bartkevicius
3 miejsce załoga nr 3 Kozioł Tadeusz i Joanna Kołodziej

KLASA I (konkurs elegancji)
1 miejsce załoga nr 3 Kozioł Tadeusz i Joanna Kołodziej
2 miejsce załoga nr 5 Leszek Ficenes Piotr Ficenes
3 miejsce załoga nr 4 Piotr Grzylewski i patryk Grzylewski

KLASA II (sportowe)
1 miejsce załoga nr 9 Grzegorz i Wiesława Ziółkowska
2 miejsce załoga nr 15 Marek Przeździak Iwona Ćwiąkała Przeździak
3 miejsce załoga nr 18 Henryk Poloczek Ingeborg Poloczek 

KLASA II (konkurs elegancji)
1 miejsce załoga nr 12 Maciej Lichy Małgorzata Przebindowska
2 miejsce załoga nr 14 Roman Dembecki
3 miejsce załoga nr 9 Grzegorz i Wiesława Ziółkowska 

KLASA III (sportowe)
1 miejsce załoga nr 33 Joanna Suwalska Paulina Sentyrz
2 miejsce załoga nr 24 Henryk Borowski Barbara Herog=Borowska
3 miejsce załoga nr 41 Stanisław i Lucyna Szostek 

KLASA III (konkurs elegancji)
1 miejsce załoga nr 39 Marek Migdał Zbigniew Migdał
2 miejsce załoga nr 29 Paweł Knajp Izabela Jaworska
3 miejsce załoga nr 26 Piotr Szczublewski Krzysztof Masztalerz 

KLASA IV (sportowe)
1 miejsce załoga nr 67 Stanisław Wachowiak Danuta Kowalska
2 miejsce załoga nr 59 Jochen Mass Stefan Grundhoff
3 miejsce załoga nr 69 Marek Pietruszewski Agnieszka Budny 

KLASA IV (konkurs elegancji)
1 miejsce załoga nr 44 Ewa Masztalerz Danuta Szczublewska
2 miejsce załoga nr 43 Marta Główka Przemysław Fic
3 miejsce załoga nr 60 Weronika Morisson Joanna Szczublewska

Rozwojowi elektroniki towarzyszy miniaturyzacja

fot. Bosch

EBD (ang. Electronic Brakeforce Distribution – elektroniczny rodział siły hamowania; niem. Elektronische Bremskraftverteilung) przenosi większe siły hamujące na te koła, które w sytuacji awaryjnej są mocniej obiążone (np. gdy hamujemy gwałtownie na mokrej nawierzchni lub wydobywamy się z opresji na zakręcie). Dzięki temu samochód zahamuje na krótszej drodze, niż w przypadku, gdy nie ma zamontowanego systemu.

Rozdział pomiędzy koła obu osi zależy od załadowania pojazdu (pakunki w bagażniku, ilość pasażerów na pokładzie), jego prędkości oraz okoliczności związanych z warunkami jazdy (atmosferyczne m.in.: wiatr, śliskość nawierzchni).

Porównanie hamowania auta z EDB. Od góry samochód z samym kierowcą, na środku: auto z kierowca i pasażerami + EDB, na dole: auto z kompletem pasażerów bez EBD

fot. Bosch

System ten ma za zadanie zapobiegać poślizgowi wzdłużnemu pojazdu. Jest montowany przeważnie w okolicy tylnej osi. Wystąpienie poślizgu rozpoznaje podobnie jak ASR, przez porównanie prędkości kątowej osi kół napędzanych i toczonych; odpowiednio do wyniku pomiaru reguluje indywidualnie ciśnienie w hamulcach danej osi. Pozwala to maksymalnie wykorzystać możliwą w danych warunkach przyczepność kół.