Nowe przepisy nie zostały jeszcze zatwierdzone przez Komisję Europejską – to ostatni etap, na który czeka Ministerstwo Gospodarki przed wprowadzeniem zmian.

fot. materiały prasowe

Samodzielne tankowanie nie będzie obowiązkowe, kierowcy, jeżeli zechcą, będą mogli skorzystać z pomocy pracownika stacji. Dla pozostałych pojawi się alternatywa dostępna dotąd tylko użytkownikom paliw tradycyjnych. Nie należy jednak się spodziewać, żeby ceny autogazu się zmieniły. Koszty poniosą za to właściciele stacji paliwowych, chociaż również nie powinny być one szczególnie znaczące. Wprowadzenie samoobsługi wymaga zainstalowania wyłącznika tankowania, zaworów odcinających oraz umieszczenia odpowiedniego oznakowania i piktogramów. Wiele z tych instalacji jest już obecnych na stacjach. Stosunkowo najbardziej kosztowna może się okazać wymiana pistoletów na wersje bezpieczniejsze dla użytkownika.

Czy wszystko pójdzie zgodnie z planem – przekonamy się jesienią.

Po Rajdzie Portugalii, Rajd Akropolu był drugą rundą w programie Roberta Kubicy w WRC2. Rajd rozpoczął się dla Polaków na dobre w piątek, kiedy po wygraniu dwóch pierwszych etapów objęli prowadzenie w tej kategorii. Zawodnicy wprowadzili auto do parku zamkniętego, będąc na prowadzeniu z przewagą blisko 40 sekund. Kubica potwierdził swoją dominację również w sobotę rano, ustanawiając serię czterech najszybszych czasów. Wtedy też kierowca Citroëna DS3 RRC powiększył swoje prowadzenie o kolejną minutę. Po trzech kolejnych zwycięstwach etapowych trakcie popołudnia, Polak zakończył drugi dzień z przewagą 2 minut i 20 sekund nad Jurijem Protasowem. Dzięki temu mógł kontrolować jego tempo w ostatnim dniu, składającym się z czterech dość równych oesów. Pomimo niewielkiej utraty przewagi, Robert Kubica sięgnął po wygraną w kategorii WRC2!

Rajd Akropolu przyniósł Robertowi Kubicy nowe doświadczenia

fot. Citroen

„Tak, to wielki dzień dla mnie.” – przyznał. „Na pewno to był bardzo, bardzo trudny weekend. Myślę, że Rajd Akropolu jest niezwykle trudną rundą, szczególnie dla kogoś, kto jak ja ma dwudziestoletnie doświadczenie w wyścigach na torze! Teraz nie mogę się doczekać Rajdu Sardynii, gdzie będę mógł wykorzystać to, czego nauczyłem się w ten weekend”.

Robert Kubica zajmuje obecnie szóste miejsce w klasyfikacji generalnej WRC2 z 33 punktami, po zaledwie dwóch rajdach.

Już po raz szósty różowa parada ruszyła ulicami w Północnej Dakocie. Każdy z uczestników miał na sobie coś w różowym kolorze – niektórzy chusteczki, inni zawieszki, jeszcze inni koszulki. Niektórzy z motocyklistów specjalnie zamówili koszulki z nadrukowanymi imionami znajomych kobiet, które walczą bądź walczyły z rakiem piersi.

fot. materiały prasowe

Organizatorką wydarzenia jest Amanda Larson, na co dzień działająca w branży motoryzacyjnej, która wpadła na ten pomysł kilka lat temu, gdy zachorowała jej teściowa. W pierwszej paradzie uczestniczyło 45 motocykli. W zeszłym roku było ich już ponad 300, a organizacja Women’s Way otrzymała darowiznę w wysokości 10 i pół tysiąca dolarów.

Women’s Way zajmuje się zwiększaniem dostępu do diagnostyki i leczenia kobietom bez ubezpieczenia zdrowotnego i zmagającym się z problemami finansowymi.

Podstawowy wniosek jest taki, że odpowiedź na to pytanie jest po prostu niemożliwa. Jeden tekst dowodzi, że kobiety jeżdżą bezpieczniej – natychmiast pojawi drugi, oparty na założeniu, że kobiet-kierowców jest mniej i dane są przekłamane. Na jeden film dowodzący, że kobiety świetnie sobie radzą z parkowaniem, przypadnie drugi, dowodzący czegoś wręcz przeciwnego. Niezależnie od tego, jak będą prezentowały się wyniki badań i procentowy rozkład odpowiedzi respondentów, zawsze znajdzie się grupa, która albo się z tym nie zgodzi, albo wzruszy ramionami, stwierdzając, że takie oczywistości to dla nich żadne zaskoczenie. Przywilej w postaci płacenia niższych stawek ubezpieczeniowych z uwagi na bardziej bezwypadkową jazdę został kobietom odebrany, jednak nie w formie obniżenia stawek płaconych przez mężczyzn, a podwyższenia tych płaconych przez kobiety. Czy można to uznać za sygnał, że w oczach ubezpieczycieli kierowcy, niezależnie od płci, dysponują porównywalnymi umiejętnościami?

Jakimi kierowcami są kobiety?

fot. materiały prasowe

Na każdy głos wskazujący na nieobecność kobiet w najwyższej klasie motosportu przypadnie inny, przytaczający casus Susie Wolff, która odbyła całą drugą drogę od kartingu, poprzez Formułę Renault, Formułę 3, niemiecką serię DTM aż do roli kierowcy testowego w ekipie F1 Williamsa. I tak można kręcić się w kółko, wzajemnie wybijając sobie argumenty z ręki.

Wdając się w meandry abstrakcyjnych rozważań, nie zapominajmy o jednym – że każdy kierowca, niezależnie od płci, pozostaje jednostką indywidualną. Są świetni kierowcy płci męskiej i kierowcy beznadziejni, i to samo tyczy się pań. Sama płeć jeszcze niczego nie definiuje. Nie rodzimy się mistrzami kierownicy. Wszyscy jednak mamy szanse, by się takowymi stać.

Tata Eulalii jest ubogim i niewykształconym pasterzem alpak. W zasadzie motocykl to jego największy majątek. Pragnie, żeby jego dzieci miały lepszą przyszłość i zapewniony byt. Dlatego co poniedziałek zabiera Eulalię i odwozi ją motocyklem do szkoły, a następnie znowu odbiera w weekendy. Szkoła, do której uczęszcza Eulalia, jest częścią programu humanitarnego CARE, umożliwiającego dostęp do edukacji dzieciom z najbiedniejszych rodzin. W ubogim peruwiańskim regionie Puno wiele dzieci nie chodzi do szkoły w ogóle, ponieważ każda para rąk się liczy w walce o utrzymanie rodziny. Najmłodsi często są nielegalnie zatrudniani w kopalniach złota.

Eulalia z tatą i młodszym bratem. On też niedługo pójdzie do szkoły

fot. materiały prasowe

Szczególną uwagę CARE poświęca dziewczętom – takim jak Eulalia. Chodzi o to, by dać im poczucie niezależności, celu i wiary we własne siły. Eulalia najbardziej lubi matematykę, ale jak z dumą zapewnia jej tata, interesuje ją „wszystko”.

Kiedyś zostanie nauczycielką. Być może codziennie będzie przemierzać tę trasę na motocyklu, tak jak dzisiaj, by przekazywać wiedzę dzieciom, które – jak niegdyś ona – marzą o lepszej przyszłości.