Oryginalna wersja „Włoskiej roboty” została nakręcona w 1969 roku, a jednym z głównych bohaterów było Lamborghini Miura jeżdżące po włoskich odcinkach Alp. Producent supersamochodów z Sant Agata Bolognese postanowił jeszcze raz odświeżyć tą samą ścieżkę.

w tym roku model Miura obchodzi 50. urodziny. Z tej okazji wysłano dwa egzemplarze prototypowego modelu na przełęcz Św. Bernarda, gdzie kręcono niemal pół wieku temu sceny otarcia. Kilka dni temu producent opublikował pierwsze zdjęcia i filmy z tego miejsca. 

Nie było to proste zadanie, ponieważ ta droga jest zwykle zamknięta od listopada do czerwca, ale marka spod znaku wściekłego byka postarała się o odpowiednie zgody, żeby otworzyć ten odcinek podczas majowej imprezy. Dwa egzemplarze Lamborghini Miura poruszały się w eskorcie policji. Podczas tej wyjątkowej okazji za kierownicą modelu mogli zasiąść twórcy samochodu, czyli Gian Paolo Dallara, Paolo Stanzani i Marcello Gandini.

Honda CBR600RR kończy żywot z powodu ostrzejszych norm emisji spalin. Na rynkach, gdzie zacznie obowiązywać Euro 4, nie będzie można sprzedawać już tego modelu. Dlatego japoński producent zadecydował o zakończeniu produkcji, bez przedstawiania kolejnej generacji motocykla.

Prace nad jednośladami z serii Supersport pochłaniają duże budżety i zajmują sporo czasu. Na tyle, że bardziej opłaca się pracować nad maszynami z prestiżowej klasy Superbike. Dlatego też jedyne widoczne zmiany, jakie wprowadzają od kilku lat niektórzy producenci jednośladów, to malowanie nadwozia. Inną kwestią jest bardzo słaba sprzedaż Hondy CBR600RR w Europie. 

Honda CBR600RR była produkowana od 2003 roku. Motocykl był następcą modelu CBR600F. Aktualny model jest zasilany czterocylindrową jednostką o pojemności 600 cm³, która rozwija moc 120 KM przy 13 500 obr./min. 

Zawodnicy mieli do pokonania 21 odcinków specjalnych o długości 306 kilometrów, a cała trasa liczyła 1253 km. Po kilku dniach upałów pogoda zaskoczyła ulewnymi deszczami, a ostatnia pętla rajdu – śliska, zabłocona i pełna kolein – stała się dla wielu zawodników walką o przetrwanie. Metę osiągnęło 48 załóg.

{{ tn(12316) left }}Na rajdowe odcinki wyruszyły także kobiety, a dokładnie 4 zawodniczki w roli pilotów i 3 z nich osiągnęły upragnioną metę. Najwyżej sklasyfikowana została Ilka Minor, która towarzyszyła Henningowi Solberg w Fordzie Fiesta RS WRC z numerem 16. Ilka to bardzo doświadczona pilotka, która swoje starty rozpoczęła już w 1994 roku, a obecnie startuje ze swoim kierowcą w wybranych rajdach. Mimo wielu przygód i konieczności zmiany koła na odcinku – załoga osiągnęła metę na15. miejscu klasyfikacji generalnej i 12. w klasie.

Na 31. miejscu w klasyfikacji generalnej i 2. w klasie metę osiągnęła Ella Kremer – jedna z najmłodszych zawodniczek w historii Rajdowych Mistrzostw Świata. Córka Armina Kremera zadebiutowała na Rajdzie Polski mając jedynie 17 lat, jako pilotka Marijana Griebela w Oplu Adam R2 z numerem 85. Jej 47-letni ojciec jest trzykrotnym mistrzem Niemiec, mistrzem Azji i Pacyfiku, a także mistrzem Europy:

{{ tn(12315) left }}– Nadal jestem pod wrażeniem przeżyć tego weekendu. Chcę podziękować za zaufanie i za wielką szansę, jaką dał mi Marijan i jego zespół. Na początku byłem nieco przestraszona, jak szybko jest w takim samochodzie, ale Marijan mnie bardzo wspierał i zawsze informował, jak mogę coś zrobić lepiej. Nie mam wątpliwości, że w tym rajdzie wiele się nauczyłam, a pomimo silnej konkurencji, naszym małym zespołem zajęliśmy drugie miejsce w klasie i trofeum za najlepszy zespół prywatny– podsumowuje zawodniczka,

{{ tn(12313) left }}Vanessa Lemoine, która towarzyszyła Romainowi Martelowi w Citroenie DS3 R3T z numerem 66, również znalazła się na mecie. Zawodniczka startowała do tej pory jedynie we francuskich rajdach, a sezon 2016 jest dla niej przełomowy i po Rajdzie Portugalii to był jej drugi start w mistrzostwach Świata. Po rajdzie załoga szalała z radości, bo pomimo przygody, po której kibice pomogli im wrócić na koła i bardzo trudnej końcówce rajdu, udało się osiągnąć 4. miejsce w JWRC i 34. w klasyfikacji generalnej.

{{ tn(12314) left }}Niestety w pierwszej sobotniej pętli Marius Aasen miał dachowanie swoim Fordem Fiesta i tym samym czwarta pilotka – Weronica Engan zakończyła udział w Rajdzie Polski.

https://www.youtube.com/watch?v=c5c27RhLSVo 

Kolejną rundą Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA będzie Rajd Finlandii, rozegrany pod koniec lipca, który swoją charakterystyką często jest porównywany do polskiej rundy.

Produkowane od 2012 roku sportowe coupé zmodernizowano przede wszystkim w oparciu o doświadczenia zebrane podczas startów tego modelu w wyścigach 24 Hours of Nürburgring. W wersji z manualną skrzynią biegów zoptymalizowano kolektory dolotowy i wylotowy dwulitrowego silnika przeciwsobnego FA-20, uzyskując moc 152 kW (207 PS) przy 7000 obr./min i moment obrotowy 212 Nm przy 6400-6800 obr./min, przy czym rozszerzono zakres obrotów momentu maksymalnego i zwiększono moment dostępny przy niskich obrotach.

Nasz test Toyoty GT86 tutaj.

Ulepszenie zawieszenia oraz zwiększenie sztywności nadwozia dzięki większej liczbie zgrzewów w słupkach tylnych pozwoliło poprawić sterowność oraz komfort jazdy. Precyzję prowadzenia dodatkowo zwiększono stosując kierownicę o średnicy 362 mm – najmniejszej w samochodach Toyoty.

Wprowadzając zmiany poprawiające aerodynamikę nadwozia, odświeżono również jego stylistykę – obniżono przód pojazdu i poszerzono grill, co w połączeniu nowymi, 17-calowymi felgami nadało autu bardziej zwinny i dynamiczny charakter. Jako standardowe wyposażenie wprowadzono nowe, oparte na diodach LED reflektory, światła przeciwmgielne i tylne lampy zespolone.

W odnowionym wnętrzu zastosowano nowy zestaw wskaźników o zwiększonej czytelności oraz wielofunkcyjny, kolorowy wyświetlacz LCD o przekątnej 4,2 cala.

Zmodernizowana wersja GT86 trafi do sprzedaży w Japonii 1 sierpnia.

Dziennikarz motoryzacyjny Steve Sutcliffe – uczestnik ponad 750 premier samochodowych w 42 krajach – użyczył swojego doświadczenia przedsięwzięciu, które prezentuje słynne trasy, a obok nich mało znane perełki. W sześciu odcinkach filmowych, Sutcliffe siada za kierownicą, by zbadać każdą drogę, jednocześnie przedstawiając historyczne i kulturalne tło każdego z odwiedzanych miejsc.

„Znaleźliśmy niesamowite drogi, które jednak nie trafiły na naszą listę, ponieważ szukaliśmy nie tylko niesamowicie krętych odcinków zadowalających fanatyków kierownicy. Ocenialiśmy każdą trasę za emocje, jakość nawierzchni, dostępność, gościnność, krajobrazy i sieć gastronomiczną” – powiedział Sutcliffe, który jest także byłym kierowcą wyścigowym. – Entuzjaści znają niektóre z tych dróg, jak Transfăgărășan w Rumunii, ale droga C462 w Hiszpanii mogła umknąć ich uwadze. W pewnym sensie byłoby nawet miło zatrzymać wiedzę o tych drogach dla siebie, ale są one tak wspaniałe, że chcieliśmy je pokazać wszystkim zainteresowanym.

W każdym z odcinków „Najwspanialszych europejskich szlaków drogowych“ Sutcliffe prowadził Forda, który najlepiej pasował do konkretnej trasy, jeżdżąc między innymi nowymi Focusem RS, Mustangiem 5,0 V8 GT, Mustangiem 2.3 Ecoboost, Focusem ST, Focusem ST diesel i Fiestą ST.

Lista pierwszych sześciu wybranych dróg wygląda następująco:

• RUMUNIA, Transfăgărășan: droga zbudowana przez zapomnianego już rumuńskiego dyktatora, by jego ludzie mogli łatwo uciec w góry, gdyby ZSRR dokonał inwazji. Droga przebiega nawet u podnóża zamku Włada Palownika, który był inspiracją dla postaci hrabiego Drakuli.

Sutcliffe mówi – Jeśli jesteś prawdziwym entuzjastą kierownicy, Transfăgărășan jest drogą, którą musisz przejechać.

• WIELKA BRYTANIA, hrabstwo North Yorkshire, Blakey Ridge: droga biegnąca na ogół wzdłuż starej linii kolejowej, do nieczynnych już kopalni rudy żelaza położonej na wrzosowiskach. Szczęśliwie udało się nakręcić materiał tuż przed początkiem wielkiej burzy śnieżnej.

Sutcliffe mówi – Sposób, w jaki droga przez cały czas wije się wśród wrzosowisk, przez pagórki, za którymi nic nie widać, z szybkimi, ale zacieśniającymi się zakrętami, jest prawdziwie fascynujący.

• HISZPANIA, Katalonia, C462: droga prowadzi do zapory wodnej i została zbudowana dla planowanej tam elektrowni, która nigdy nie powstała. Jest to właściwie droga donikąd.

Sutcliffe mówi – Tam jest po prostu wszystko, co droga może zaoferować, dzieli się ona na trzy wyraźnie różne sekcje. Jedna z nich jest szybka i łagodna, następna składa się głównie z tuneli, a ostatni, trzeci odcinek, jest wąski i znacznie bardziej kręty.

• FRANCJA, Alpy, D526 i D926: trasa jednego z najbardziej wyczerpujących etapów Tour de France 2015, trudne wyzwanie również dla kierowcy samochodu.

Sutcliffe mówi – Ze wszystkich dróg, którymi jeździliśmy, ta jest moją ulubioną. Jest nie tylko wspaniałą przygodą dla kierowcy, ale też otaczają ją oszałamiające krajobrazy.

• NIEMCY, Schwarzwald Hochstrasse, B500: licząca nieco ponad 40 kilometrów trasa prowadząca przez masyw górski, z wieloma mniejszymi, równie fascynującymi odgałęzieniami. W czasie kręcenia materiału filmowego deszcz padał bez przerwy przez cztery dni.

Sutcliffe mówi – Latem drogę B500 nawiedza plaga motocyklistów, ale czy można mieć o to pretensję wiedząc, jak piękna jest trasa, która ich skusiła?

• MAJORKA, górska trasa widokowa MA10: romańskie korzenie i klasztor na odludziu niedaleko najwyższego punktu drogi, zbudowany tam celowo w trudno dostępnym miejscu.

Sutcliffe mówi – Sama droga jest absolutnym cudem dla kierowcy, wijąc się wzdłuż północnego brzegu wyspy, przechodząc przez tunele, wokół jezior i wiodąc przez kamienne mostki.

– Mieliśmy kilka przygód i niespodzianek w czasie pracy nad serialem, jak choćby ta, gdy zaangażowana w Niemczech ekipa obsługująca drona wycofała się w ostatniej chwili, by wziąć udział w kręceniu filmu „Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy” – dodaje Sutcliffe. – Jestem dumny z tego, co zrobiliśmy i czekam na dyskusję, którą niewątpliwie wywołamy wśród miłośników podróżowania za kierownicą.