Piątek, 16 października 2009
Trening 1 15:00 – 16:30
Trening 2 19:00 – 20:30
Sobota, 17 października 2009
Trening 16:00 – 17:00
Kwalifikacje 19:00
Niedziela, 18 października 2009
Wyścig 18:00
Długość toru: 4, 309 km
Liczba okrążeń: 71
Dystans wyścigu: 305,909 km
Liczba zakrętów: 15 – 5 prawych i 10 lewych
Pełne otwarcie przepustnicy: 65 %
Największa prędkość: 314 km/h
Zużycie hamulców: średnie
Liczba zmian biegów na okrążenie: 40
| Sao Paulo, Brazylia |
 |
|
fot. z archiwum autorki
|
Garść informacji o Sao Paulo i okolicy
Tor Interlagos, na którym odbywają się od lat wyścigi Formuły 1 znajduje się 18 km od największego brazylijskiego miasta Sao Paulo w regionie Sudeste. Historia miasta jest tak stara jak i samego kraju. Sięga 1532 roku, kiedy potugalczycy zbudowali tutaj pierwszą osadę. W 1554 roku dwaj jezuici założyli 70 km w głębi lądu misję pod nazwą Sao Paulo de Piratininga. Południowo – wschodnia część kraju to najbardziej rozwinięty region i skupisko najważniejszych i największych metropolii Brazylii. Ze względu na perły architektury kolonialnej oraz słońce i długie, piękne plaże wzdłuż Atlantyku region ten jest najczęściej odwiedzany przez turystów. Swój rozwój zawdzięcza przemysłowi oraz rolnictwu, a następnie handlowi. Pierwszym źródłem bogactwa była tutaj trzcina cukrowa, a następnie plantacje kawy i hodowla bydła. Ponadto dzięki poszukiwaczom złota i kamieni szlachetnych to tutaj można podziwiać dzieła sztuki i architektury barokowej. Samo Sao Paulo to przemysłowe miasto, które zamieszkuje ponad 18 milionów osób. Największą grupę stanowią imigranci pochodzący z biednej północno – wschodniej części kraju, a ponad 2,5 miliona to mieszkańcy pochodzenia włoskiego. Europejczycy przybywali tutaj zresztą tłumnie przez wieki. Zyski z eksportu kawy pozwoliły na inwestycje w różne dziedziny gospodarki. Powstał wielki port, wykorzystano siłę wód rzek z gór Serra do Mar. Między innymi przy udziale polskich inżynierów – Rymkiewicza i Brodowskiego – zbudowano linię kolejową łącząca Sao Paulo i Santos. W latach 70. XX wieku Sao Paulo było najdynamiczniej rozwijającym się miastem świata.
Dzisiaj turyści mają tutaj możliwość obcowania zarówno z bogatymi zbiorami sztuki jak i przepiękną i niespotykaną gdzie indziej przyrodą. Przykładem może być choćby Museo de Arte, które stanowi jakby podręcznik historii sztuki. Można podziwiać w nim dzieła Rafaela, Rembrandta, Moneta, Goy’i, van Gogha czy Picassa. Oprócz pięknego, rozległego parku – Ibirapuera, zwolennicy większych emocji mogą udać się do Instituto Butanta, będącego jednym z najlepszych ośrodków badań nad jadowitymi wężami. Do dyspozycji odwiedzających pozostaje także słynny z kolekcji ptaków egzotycznych Jardim Zoologico i Jardim Botanico z setkami gatunków roślin, w tym oczywiście storczyków. Okolice miasta wręcz zapraszają na różnego typu wycieczki. Można tutaj spędzić czas zarówno w górach jak i na wybrzeżu. Campos de Jordao to najpopularniejsza górska miejscowość wypoczynkowa w stylu alpejskim na wysokości 1700 m n.p.m., a Atibaia znajdujaca się na wysokości 800 m n.p.m to warta odwiedzenia truskawkowa i brzoskwiniowa stolica stanu. W górach, w przeciwieństwie do samego zadymionego, industrialnego Sao Paulo można odetchnąć świeżym i czystym powietrzem. Wielbiciele promieni słonecznych powinni odwiedzić plaże na ponad 400-kilometrowym wybrzeżu. I choć nie zaliczają się one może do tych najpiękniejszych w kraju, to przylegają do uroczych miasteczek pełnych butików z wyrobami tutejszych rzemieślników i pamiątkami, gdzie pełno jest hoteli, restauracji i ośrodków sportowych.
| W GP Brazylii w sezonie 2008 wygrał Felipe Massa. |
 |
|
fot. Ferrari
|
GP Brazylii
Interlagos to historia Formuły 1. Tutejszy biznes i przemysł od lat widział szczególną wartość w promowaniu się poprzez sport motorowy i udzielanie wsparcia młodym, zdolnym kierowcom. Popularność F1 z pewnością spadła po śmierci Ayrtona Senny, ale nadal obecny na torach Rubens Barrichello, a może wkrótce także młody Bruno Senna kontynuują wieloletnią tradycję narodowego zamiłowania do wyścigów.
Tor w pobliżu Sao Paulo to jeden z tych najbardziej ulubionych przez kierowców. Wyścig odbywa się tutaj w odwrotnym do wskazówek zegara kierunku i posiada jedną z najdłuższych prostych. Jest to także jeden z najszybszych torów. Ze względu na odwrotny niż w większości przypadków kierunek jazdy jest on wymagający dla mięśni z lewej strony ciała kierowcy. Najtrudniejszym odcinkiem toru jest zespół zakrętów 1, 2 i 3, określany jako Senna S. Zakręty prowadzą w dół i trudno pokonać je właściwą linią a jednocześnie jest to także najlepsze miejsce do wyprzedzania. Jak twierdzi Robert Kubica, szczególnie pierwszy sektor jest wymagający. Już zakręt numer 1, ponieważ jest niewidoczny nastręcza problemy ze znalezieniem idealnego punktu hamowania. Według polskiego kierowcy pogoda może także powodować problemy, jako że podczas deszczu na nierównym torze w niektórych jego punktach zbiera się woda.
Willy Rampf z BMW Sauber uważa, że najważniejsze w przygotowaniach do GP Brazylii jest ustawienie dużej siły docisku, dobrej trakcji oraz własciwego balansu samochodu.
Interlagos to także tor, gdzie ze względu na wysokość na jakiej położony jest obiekt (około 800 m n.p.m.), silniki zachowują się nieco inaczej. Zmiejszone ciśnienie atmosferyczne powoduje utratę mocy silnika (około 8%) i wpływa na aerodynamikę samochodu. Do tego różnice w wysokościach wzniesień, na jakich ulokowany jest tor daje jakby trójwymiarowe wrażenie. Połączenie wolnych, średnich i szybkich zakrętów oraz długich prostych wymaga od inżynierów uśrednienia sił docisku i ciągu.
Komentarze