Opel Ascona i Manta. Te legendarne modele mają już 50 lat!

19 lutego 2020

Ascona i Manta to samochody poszukiwane przez kolekcjonerów, które znacznie zyskały na wartości w porównaniu z cenami obowiązującymi, gdy klienci kupowali je jako nowe.

W firmie Opel rok 2020 został ogłoszony rokiem tych legendarnych samochodów, a ich fani mogą przyłączyć się do świętowania jubileuszu. Obchody rozpoczną się od otwarcia sezonu rajdowego i parady „Bodensee Klassik” (7‑9 maja). Na starcie pojawi się sześć egzemplarzy Ascony i Manty pierwszej generacji. Będzie to uwertura do głównego pokazu zaplanowanego na 28 czerwca, w trakcie którego na „Klassikertreffen” w Rüsselsheim zaprezentuje się około 100 Ascon i Mant A. Na przyjęciu urodzinowym spodziewanych jest około 30 000 gości, w tym liczne delegacje klubów miłośników marki Opel. Kolejnym ważnym wydarzeniem będzie zlot Mant organizowany w dniach 25–27 września przez kolekcjonera i znawcę tych samochodów, Manfreda Henninga. Trudno wyobrazić sobie lepsze miejsce na tę imprezę niż Timmendorfer Strand nad Bałtykiem, gdzie Manta została po raz pierwszy zaprezentowana prasie dokładnie 50 lat temu.

Nowe modele średniej wielkości, które zadebiutowały w 1970 roku, nosiły nazwy Ascona i Manta. Ascona, jako dwu- i czterodrzwiowa limuzyna, była pozycjonowana między Kadettem a Rekordem. Ascona wyznaczała też nowy trend: wersja Caravan była pierwszym kompaktowym luksusowym kombi, mocno wyprzedzającym swoje czasy. Oferując siostrzaną sportową Mantę, Opel wszedł na rozwijający się wówczas rynek rodzinnych sportowych coupé. Podwozia, zawieszenia i zespoły napędowe obu modeli były identyczne, podobnie jak czterocylindrowe silniki rozwijające moc od 60 do 105 KM.

Ascona zwyciężała zarówno na szutrze, jak i na asfalcie. Walter Röhrl z pilotem Jochenem Bergerem wygrali w 1974 roku Rajdowe Mistrzostwa Europy, a w 1975 roku, na Rajdzie Akropolu, odnieśli pierwsze zwycięstwo dla Opla w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1982 roku Röhrl i Christian Geistdörfer sięgnęli po tytuł w Rajdowych Mistrzostwach Świata, w których ścigali się samochodem Ascona 400. Do marca 1975 roku wyprodukowano 691 438 egzemplarzy Ascony A. W tym samym okresie powstały też 498 553 egzemplarze Manty A.

Napęd zapewniał czterocylindrowy silnik 1.6, rozwijający standardowo 68 KM lub 80 KM w wersji S o podwyższonym stopniu sprężania. Podobnie jak większe czterocylindrowe silniki w Rekordzie jednostka montowana w Asconie miała wałek rozrządu w głowicy. W marcu 1972 roku wprowadzono umiarkowanie wycenioną wersję bazową z 60‑konnym silnikiem 1.2 OHV.

Manta była nowa, elegancka, sportowa i pojawiła się w idealnej chwili. Atrakcyjne czteromiejscowe coupé były bardzo popularne. Ceniono także indywidualizm, więc kształty i kontury Manty sprawiały, że idealnie trafiała ona w gusta rynku. W pierwszym pełnym roku sprzedaży klienci kupili 56 200 tych samochodów. Łącznie wyprodukowano 498 553 egzemplarze. Platforma, zawieszenie i silniki były zunifikowane z Asconą. Nowością w gamie zespołów napędowych był silnik 1.6 o mocy 68 KM lub nawet 80 KM w wersji S. Najmocniejszym silnikiem oferowanym w Mancie była czterocylindrowa jednostka 1.9 S o mocy 90 KM zastosowana również w Oplu Rekordzie.

Gamę wersji Manty otwierał wprowadzony w 1972 roku model z 60‑konnym silnikiem 1.2, do którego jeszcze w listopadzie tego samego roku dołączyła luksusowo wyposażona Manta Berlinetta. Standardowe wyposażenie obejmowało sportową kierownicę, podgrzewaną tylną szybę, reflektory halogenowe, elektryczne spryskiwacze szyby czołowej i winylowe poszycie dachu. W ciągu pięciu lat produkcji oferowano liczne wersje specjalne — „Holiday”, „Plus”, „Swinger” i „Summer Bazar” — łączące bogate wyposażenie z umiarkowanymi cenami. W 1974 roku wprowadzono Mantę GT/E ze 105‑konnym silnikiem 1.9 i wtryskiem paliwa Bosch L Jetronic.