Nabór wniosków na dofinansowanie zakupu samochodu elektrycznego ruszyły 26 czerwca i do 31 lipca Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przyjmował podania o taką dotację. Dostępne były w sumie trzy programy – „zielony samochód” skierowany do osób fizycznych, „e-van” przeznaczony dla firm oraz „koliber” dla taksówkarzy. Na pierwszy z nich zarezerwowano 150 mln zł, na drugi 70 mln zł, a na trzeci 40 mln zł.
Program dofinansowania elektryków spełnił swoją rolę – (niemal) nikt z niego nie korzysta
Przypomnijmy jeszcze, że rząd pierwotnie obiecywał do 30 proc. zwrotu za zakup nowego auta elektrycznego (nie więcej niż 37,5 tys. zł), ale później zmniejszył wysokość dofinansowania o połowę, a także przygotował osobne propozycje dla przedsiębiorców oraz taksówkarzy. Powód? Chciano aby dopłaty trafiły do większej grupy osób i aby środki nie wyczerpały się przedwcześnie.
Jak podaje Instytut Samar, obawy te były zupełnie niepotrzebne. Złożono w sumie 344 wnioski o wartości 11,2 mln zł. Nadal pozostało więc 138.8 mln zł do rozdysponowania. Przedsiębiorcy wystąpili o 68 dopłat na kwotę 4,6 mln zł (pozostało 65,4 mln zł). Natomiast na program „koliber” skusiła się tylko jedna osoba. Maksymalna kwota dofinansowania w tym przypadku wynosiła 25 tys. zł. Do rozdysponowania pozostało zatem 39 975 000 zł.
Uwierzyłam w dopłaty do aut elektrycznych i zamówiłam samochód. A rząd mnie oszukał
Dlaczego Polacy przyjęli długo wyczekiwany start programu dopłat do elektryków tak chłodno? Powodów może być kilka. Samochody elektryczne to nadal pojazdy niszowe, a do tego drogie. W dobie epidemii koronawirusa i problemów finansowych wielu przedsiębiorstw, a co za tym idzie także ich pracowników, dla wielu osób to nie jest najlepszy moment na duże wydatki.
Ponadto rząd bardzo się postarał, żeby zniechęcić potencjalnych zainteresowanych dopłatami. Poza zmniejszeniem ich o połowę i zachowaniu maksymalnej ceny pojazdu na poziomie 125 tys. zł (co bardzo zawęża wybór), do ostatecznej wersji programu dodał jeszcze kilka innych warunków. Między innymi konieczność wożenia na drzwiach wielkiej naklejki, informującej o tym, że skorzystaliśmy z dopłaty. Narzucono także minimalny przebieg 10 tys. km rocznie, jaki trzeba takim autem pokonywać.
Teoretycznie taksówkarze mieli lepiej, ale w ich przypadku dofinansowanie 25 tys. zł obejmowało także instalację punktu ładowania, więc nie wszystko można było przeznaczyć na samochód. Przedsiębiorcom z kolei zakazano korzystania z elektrycznego dostawczaka w celach zarobkowych, co jest absurdem samym w sobie. Po co w takim razie firmy miałyby kupować takie auta?
Jak zdradził wiceprezes NFOŚiGW Artur Lorkowski z rozmowie z Samarem, trwają prace nad drugą edycją programu dopłat, która dla osób fizycznych miałaby ruszyć już jesienią. Miejmy nadzieję, że na znacznie lepszych warunkach – w przeciwnym wypadku ponownie będziemy mieli do czynienia z działaniem pozorowanym, a nie realnym wsparciem elektromobilności.