Żeby zwyciężać w wyścigach, trzeba być gotowym do walki. Dotyczy to nie tylko rywalizacji kierowców i zespołów, ale także konkurencji pomiędzy koncepcjami technicznymi. Z tego powodu napędy alternatywne niezmiennie stanowią część unikalnej historii aktywności Mercedesa w sporcie motorowym – aktywności trwającej już 125 lat.
W 2014 r. w Srebrnych Strzałach, czyli bolidach Formuły 1 zespołu Mercedes-AMG Petronas Motorsport, zadebiutował nowy 1,6-litrowy silnik V6 z turbodoładowaniem i udoskonalonymi funkcjami hybrydowymi. Od tego sezonu ekipa zdobyła pięć kolejnych tytułów mistrzowskich wśród konstruktorów i kierowców. Z doświadczeń zgromadzonych w motorsporcie korzysta również dział rozwoju nowych aut osobowych Mercedes-Benz. Zakres zastosowań sięga tu od odzyskiwania energii elektrycznej podczas hamowania aż po wysokonapięciową technikę w przypadku napędów elektrycznych.
22 listopada 2019 r. Mercedes-Benz zadebiutuje w serii wyścigów bolidów całkowicie elektrycznych – Formule E. Zespół Mercedes-Benz EQ przystąpi do rywalizacji z dwiema Srebrnymi Strzałami Mercedes-Benz EQ 01. Ich rozwój bazuje także na wiedzy zdobytej podczas prac konstrukcyjnych nad napędami aktualnych bolidów Formuły 1. Silnik parowy czy wysokoobrotowy silnik spalinowy – który z nich zwyciężyłby w pierwszym w historii motoryzacyjnym pojedynku? Zarówno widzowie, jak i eksperci zadali sobie to pytanie 22 lipca 1894 r., na starcie rajdu z Paryża do Rouen.
Werdykt nie pozostawiał wątpliwości: wspólną pierwszą nagrodę zdobyli Peugeot i Panhard & Levassor. Pojazdy obu tych producentów były napędzane 2-cylindrowymi widlastymi silnikami Daimlera o mocy około 2,6 kW (3,5 KM) każdy. Panhard & Levassor zbudował konstrukcję na licencji. Pierwsza nagroda była jednocześnie zwycięstwem silnika spalinowego – techniki, która w samochodowej inżynierii wciąż była nowością i na tle sprawdzonego silnika parowego oraz niezmiennie popularnych środków transportu, w tym wozów konnych, można ją było nazwać alternatywną.
W 1985 r. praktykanci z fabryk Mercedes-Benz w Sindelfingen oraz Untertürkheim zaprojektowali i zbudowali samochód napędzany energią słoneczną – Alpha-Real. Panele fotowoltaiczne z 432 ogniwami zasilały energią dwa silniki elektryczne generujące moc 1,8 kW (2,4 KM). Wyścigowy pojazd na energię słoneczną zajął pierwsze miejsce w rajdzie „Tour de Sol” na trasie znad Jeziora Bodeńskiego nad Jezioro Genewskie, z 21-letnim Peterem Bauerem za kierownicą. Maksymalna prędkość pojazdu wynosiła 71 km/h. Dziś stanowi on element stałej ekspozycji Muzeum Mercedes-Benz w Stuttgarcie – można go zobaczyć w sekcji Legends 7 pt. „Srebrne Strzały – wyścigi i rekordy”.
W 2009 roku po raz pierwszy dopuszczono montaż systemu odzyskiwania energii kinetycznej KERS w układach napędowych bolidów Formuły 1. Lewis Hamilton wygrał w tym sezonie Grand Prix Węgier i Grand Prix Singapuru za kierownicą McLarena-Mercedesa MP4-24. Rok później Mercedes-Benz powrócił do świata Formuły 1 z własnym zespołem, a od 2014 roku firma ponownie znajduje się w czołówce historii motorsportu wraz ze swoją wyjątkową serią zwycięstw.
Hybrydowy napęd bolidów jest wciąż rozwijany i doskonalony. Przykład: w porównaniu do zespołu z 2009 r. waga systemu akumulatorowego spadła o ponad 80%, a efektywność zasobnika energii wzrosła z 70 do 96%. Zrodzony w piekle: w 2013 roku Mercedes-Benz SLS AMG Electric Drive ustanowił nowy rekord na północnej pętli Nürburgringu. Pokonał okrążenie „Zielonego piekła” – jak nazywa się ten słynny tor – w 7:56,234 min. Był więc pierwszym seryjnie produkowanym pojazdem elektrycznym, który przejechał Nürburgring w niecałe 8 minut. W muzeum Mercedesa, w sekcji Legends 6 zatytułowanej „Nowy start – droga do bezemisyjnej mobilności, od 1982 do dziś”, SLS AMG Electric Drive reprezentuje rozwój alternatywnych napędów w najwyższej klasy seryjnych autach sportowych.