Site icon Motocaina

Klasy w rajdach samochodowych – ściąga

Mitsubishi Lancer klasa N4
fot. Andrzej Browarny

Wszystkie klasy są umieszczane na listach zgłoszeń, wynikach, klasyfikacjach i uwzględniane przy wręczaniu pucharów. Nazwa klasy składa się z litery (N, A, R, HR lub S) i cyfry (1-8, 1600, 2000) będącej oznaczeniem pojemności silnika.

Na rajdach możemy podziwiać min. auta A-grupowe i N-grupowe. Przykładowo, gdyby nasze auto na zakupy dostosować do wymogów bezpieczeństwa obowiązujących na rajdzie, to miiałybyśmy rajdówkę N-grupową. Bazą do budowy auta sportowego, jest w tym wypadku samochód seryjnie produkowany (ale nie każdy). Nie możemy w nim modyfikować jednostki napędowej, ale możemy poprawić np. zawieszenie czy układ wydechowy. Nie można dokonywać zmian w sposób dowolny, bo wtedy kierowcy prześcigaliby się w pomysłach na podrasowanie rajdówki; zmian należy dokonywać wg wskazań z załącznika J.

Załącznik J –  dodatek do Międzynarodowego Kodeksu Sportowego, który składa się z przepisów: ogólnych, szczegółowych i technicznych dotyczących poszczególnych grup samochodów przystosowanych do sportów motorowych.
Suzuki Swift – klasa A5
fot. Oktawian Biniek

Gdyby auto N-grupowe nie dostarczało wystarczającej dawki adrenaliny, możemy się przesiąść do auta A – grupowego. W tej grupie można dokonywać zaawansowanych zmian mających na celu podniesienie osiągów i polepszenie właściwości jezdnych w rajdówce. Takie samochody mają już mało wspólnego z seryjnym autem, o wiele lepiej przyspieszają, a i hamują w sposób niewiarygodny!

W historii rajdów przewinęła się jeszcze grupa B – piekielnie szybka i niebezpieczna; z tego też powodu, wycofana z rywalizacji. Potem emocji dostarczały nam drogie auta WRC (klasa A8), by przejść do przodujących teraz rajdówek Super 2000 (o naszej przejażdżce Skodą Fabią S2000 przeczytasz tu).  Ich silnik ma pojemność 2000 cm3, dysponują napędem na 4 koła, ale nie mają turbodoładowania (jednostki wolnossące).

Peugeot 207 S2000
fot. Andrzej Browarny

Od niedawna funkcjonuje w rajdach także grupa R – obejmuje auta seryjne, które modyfikuje się pakietem (kit-em) udostępnionym przez producenta. W rozgrywkach krajowych można oglądać dobrze obsadzoną klasę R2B – zdominowały ją małe i zwinne Citroeny C2 – R2 Max, które walczyły w powołanym przez Citroena międzynarodowym cyklu – Citroën Racing Trophy.

Mamy jeszcze grupę HR, gdzie rywalizują rajdówki historyczne, których homologacja wygasła ponad 4 lata wstecz. Dzięki temu nasze rajdy mogą ubarwiać np. Fiaty 125, czy 126 p. Istnieje także grupa „Open”, gdzie zebrano różne klasy, które startują na zasadzie wyjątku. 

Niezależnie od grupy aut, wszystkie przechodzą drastyczne odchudzanie, a ta dieta cud polega na usuwaniu z auta seryjnego wszystkich elementów zbytecznych w sporcie: miękkich foteli, obić w drzwiach, osłon i plastików. W zamian montuje się elementy chroniące zawodników w trakcie uderzenia, czyli klatkę bezpieczeństwa, dwa kubełkowe fotele (głębokie i twarde – by unieruchomić ciało) oraz wielopunktowe pasy (podtrzymujące ramiona, biodra i tułów). Elementy te muszą być homologowane, czyli wcześniej sprawdzone, czy nadają się do wykorzystywania w sporcie. 

Homologacja – stwierdzenie przez FIA, że określony model samochodu może być dostosowany (wg. załącznika J) do startów w danej grupie. Homologacja FIA obowiązuje także przy elementach wyposażenia obowiązkowego dotyczącego bezpieczeństwa w rajdówce oraz przy zakupie rajdowej odzieży ochronnej. 

Na koniec mała ściąga z klas, które spotkacie na rajdach i w towarzyszących im dokumentach, czy w wynikach.

Samochody grupy N podzielone na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:

 Samochody grupy A podzielone na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:

Samochody grupy R podzielone na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:

 Samochody grupy HR podzielone na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:

Samochody grupy „Open” – samochody zgodne z aktualną lub utraconą homologacją FIA lub ASN oraz zgodne z przepisami Załącznika J:

Exit mobile version