Ćwicz przed sezonem motocyklowym – nadgarstki

Rozpoczyny cykl materiałów przydatnych motocyklistkom, które chcą się dobrze przygotować przed sezonem, zanim wsiądą na ukochany motocykl. Warto dowiedzieć się, jak ważne przy jeździe na jednośladach są nadgarstki. Już niebawem zamieścimy specjalne zestawy ćwiczeń.

A – kość łódeczkowata B – kość księżycowata C – kość trójgraniasta D – kość grochowata E – kość czworoboczna większa F – kość czworoboczna mniejsza G – kość główkowata H – kość haczykowata

Jeśli mówić o kontuzjach motocyklistów, nadgarstki są jedną z bardziej wrażliwych części ciała.  Narażone na duże przeciążenia powstałe podczas jazdy – tak w czasie hamowania jak i jazdy po nierównym terenie i uderzaniu przednim kołem motocykla o podłoże. Często też są wychładzane, przez co stawy stają się bardziej narażonena urazy. Nadgarstek składa się z ośmiu kości: łódeczkowatej, czworobocznej większej i mniejszej, grochowatej haczykowatej, księżycowatej, trójgraniastej i główkowatej.  Urazy mogą dotyczyć zarówno kości jak i tkanek miękkich. 

Już niebawem zaprezentujemy zestaw ćwiczeń, które o ile wykonywane będą regularnie, mogą znacząco podnieść jakość i komfort jazdy, a także zmniejszą ryzyko dyskomfortu po jeździe. 

ĆWICZYĆ, ĆWICZYĆ I JESZCZE RAZ ĆWICZYĆ
Niemalże wszystkim urazom, które mogą nam się przytrafić na motocyklu (lub w wyniku jazdy na motocyklu) można zapobiegać – istotne jest jednak, by być konsekwentną i nie zaniedbywać profilaktyki nawet w pozornie drobnych czynnościach.  Ćwiczenia fizyczne, siłowe są jednym z podstawowych sposobów rehabilitacji, ale też profilaktyki schorzeń czy urazów – staw jest silniejszy i lepiej przygotowany na przeciążenia – gwałtowne czy powtarzane. Ćwiczenie elastyczności nadgarstków usprawnia  jego odporność na skręcenia czy zwichnięcia.  Praca stawu – w pełnym zakresie ruchu – wspomaga tworzenie się mazi, dzięki czemu poprawiona jest ruchomość stawu.  Ćwiczenie mięśni ramion pomaga chronić kości, a wzmacnianie siły pozwala na odciążenie stawu w przypadku przeciążeń.  Ćwiczenia nadgarstków mogą być wykorzystywane jako rozgrzewka przed jazdą. A co może się stać, jesli zaniedbasz swoje nadgarstki? Poniżej przykłady.

Pozrywane torebki stawowe
Każdy staw okala torebka stawowa, w środku której znajduje się maź ułatwiająca pracę stawu.  Przy intensywnym przeproście dłoni – w jedną lub drugą stronę – może dojść do rozerwania torebki.   Pojawia się obrzęk, będący objawem wysięku mazi.  Odczuwamy silny ból, który praktycznie uniemożliwia jazdę.  Podczas leczenia nadgarstek powinien być uszwytniony.  Do pełnej sprawności wraca po ok. 3-6 tygodniach, przy czym proces ten może się wydłużyć lub skrócić o ile zadbamy o odpowienią rehabilitację.   

Niebawem zamieścimy specjalne zestawy ćwiczeń na nadgarstki, abyś mogła zdrowo ruszyć na jednośladowy podbój malowniczych tras.
fot. Anna Moderska

Zwichnięcie stawu
Przy zwichnięciu mamy do czynienia od niewielkich, do rozległych urazów okolicy nadgarstka.  Pośród tych urazów można wymienić przemieszczenie się panewek, zerwanie torebek stawowych, zerwanie ściągien, naderwanymi przypepami mięśni i wiązań. W momencie zwichnięcia  możemy nawet nie czuć, że coś się stało. Problem zaczyna się w momencie pojawienia się obrzęku.  Dłoń pozostaje względnie  ruchoma, jednak może bardzo boleć przy próbie poruszania go.  Zwichnięcie jest poważnym urazem, jego rekonwalescencja może trwać bardzo długo.  Zanim pójdziemy do lekarza dobrze jest chłodzić miejsce zwichnięcia, żeby zmniejszać obrzęk.  Pamiętając jednocześnie, że jest to naturalna obronna reakcja organizmu, który w ten sposób chroni staw przed nadmiernym poruszaniem i ścieraniem panewek.  Lekarz ortopeda może zalecić unieruchomienie stawu nawet przy pomocy gipsu na okres kilku tygodni.  

Skręcenie
Skręcenie jest specyficznym rodzajem zwichnięcia nadgarstka, w tym przypadku jednak mamy do czynienia z ruchem obrotowym. Urazy są podobne jak przy zwykłym zwichnięciu.

Stłuczenia
Stłuczenie jest urazem, które może dotyczyć również tkanek miękkich – stłuczeniu mogą  ulec mięśnie w obrębie nadgarstków.  Odczuwamy ból, a w obrębie stłuczenia pojawia się obrzęk, jednak leczenie w tym przypadku nie jest skomplikowane.  O nadgarstek trzeba dbać i starać się go nie nadwyrężać.  Celem zmniejszenia obrzeku dobrze jest robić zimne okłady. 

Urazy ścięgien
Urazy ścięgien są  dość powszechne w przypadku narażania nadgarstków na liczne przeciążenia, zwłaszcza, że są to sytuacje powtarzalne w przypadku jazdy na motocyklu.  Ściągna można nadwyrężyć,  naderwać lub przerwać.  Ponieważ wytrzymałość ścięgien zależy od ich ułożenia, warto ćwiczyć, by miały one jak najlepsze ułożenie.  Podobnie jest z rehabilitacją – poddajemy staw stopniowym obciążeniom, które wymuszają odpowiednie ułożenie.  Ćwiczenia poprawiają ukrwienie, które jest czynnikiem mającym największy wpływ na szybkość gojenia się ścięgien i wiązadeł.  Naciągnięte ścięgna warto poddawać głębokiemu masażowi, który obok ukrwienia wspomaga układanie się tkanek.   Naderwanie lub przerwanie ścięgien leczy się bardzo długo – choć ból może zniknąć już po kilku tygodniach, o pełnym wyleczeniu można mówić dopiero po ok. 6 miesiącach. Jeśli nadgarstek nie jest oszczędzany, kontuzja może się odnawiać.

Naszym guru od treningu przed sezonem motocyklowym jest Piotr Rybka – trener, instruktor kulturystyki, masażysta. Specjalista w dziedzinie diety i suplementacji. Motocyklista z niemalże 30 letnim stażem. Znawca motoryzacji, wielbiciel wszelkich motocykli – na maszynach zjadł zęby, razem z tonami smaru.  Dusza mocno niepokorna.
fot. Anna Moderska

Złamania kości w obrębie nadgarstka
Niemalże każdy w życiu doświadczył złamania tej czy innej kości.  Wiemy, że jest to uraz bolesny – ruch jest praktycznie zablokowany.  Mamy różne rodzaje złamań: poprzeczne – kość pęka na pół w poprzek kości , złamanie wzdłużne – analogicznie wzdłuż kości oraz kompresyjne – zmiażdżenie kości,  które jest bardzo poważnym urazem, jednak na szczęście stosunkowo rzadkim przy codziennym użytkowaniu mtocykla.  Podczas jazdy, jeśli jesteśmy bardzo osłabieni lub nasze kości są kruche (u kobiet kruchość kości może być związana z postępującą osteoperozą jak również wahaniami hormonalnymi) może dojść do złamania paliczków palców i śródręcza, wyrostków rylcowatych, kości promieniowej i łokciowej .  Najczęstszą kontuzją tego typu jest złamanie kości łódeczkowatej, która sąsiaduje z końcem kości promieniowej po stronie kciuka oraz dalsza nasada kości promieniowej, w okolicy 2,5 cm od stawu nadgarstka.  Złamanie musi być bezwzględnie leczone poprzez unieruchomienie gipsem – stawu złamanego oraz stawów sąsiadujących – co oznacza zapakowanie w gips niemalże całej ręki.  Leczenie trwa wiele tygodni.    Źle zrośnięte kości trzeba leczyć na nowo – lekarz może zdecydować o ponownym złamaniu i nastawianiu kości na nowo.

Zapalenie stawów i inne tego typu schorzenia
Pod wpływem długotrwałego jeżdżenia na motocyklu doprowadzamy do mechanicznego ścierania się powierzchni stawowych  i niejako „zużycia” części stawu – tym samym możemy doprowadzić do   choroby zwyrodnieniowej.  Jej najbardziej dokuczliwym objawem uniemożliwiającym często funkcjonowanie jest ból w obrębie zmian zwyrodnieniowych, w tym przypadku w obrębie nadgarstków.  Zwyrodnienie stawów jest uciążliwe – ból wzmaga się zwłaszcza podczas odpoczynku, często w nocy.   W leczeniu w zależności od stopnia zaawansowania i uciążliwości stosuje się przede wszystkim formy niefarmakologiczne (rehabilitacja i ćwiczenia siłowe, relaks, kinezyterapia), farmaceutyki  (niesteroidowe leki przeciwzapalne), leczenie miejscowe w postaci zastrzyków  (sporadycznie przy gwałtownym nasileniu nieprzyjemnych objawów) a wreszcie leczenie operacyjne. 

Zostaw komentarz:

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Wszyskie pola są wymagane do wypełnienia.

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również